Çocuğun basit cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2019/2550 Esas 2019/10331 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/2550
Karar No: 2019/10331
Karar Tarihi: 25.06.2019

Çocuğun basit cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2019/2550 Esas 2019/10331 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Yargıtay 14. Ceza Dairesi, çocuğun basit cinsel istismarı suçundan mahkum edilen sanığın istinaf başvurusunu esastan reddetti. Ancak yapılan incelemede, sanığın suçu sarkıntılık düzeyinde kaldığı ve bu nedenle 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 103/1-c.2. maddesi gereği hüküm kurulması gerektiği belirtildi. İlk derece mahkemesinin mahkumiyet kararı 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 230/1-b maddesine uygun düşmediği için istinaf başvurusu kabul edilmedi. Bununla birlikte, Bölge Adliye Mahkemesi'nin kararı kanuna aykırı bulundu ve istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik hüküm bozuldu. İlgili kanun maddesi, TCK'nın 5237 sayılı 103/1-c.2. maddesi olup, çocukların cinsel istismarı suçunda sarkıntılık düzeyi ile ilgili cezalandırma düzenlemelerini içermektedir.

14. Ceza Dairesi 2019/2550 E. , 2019/10331 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun basit cinsel istismarı
HÜKÜM : Sanığın atılı suçtan mahkûmiyetine dair Eskişehir 3. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 31.03.2017 gün ve 2017/23 Esas, 2017/77 Karar sayılı hükme yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle, 5271 sayılı CMK’nın 299/1. maddesi uyarınca takdiren duruşmasız yapılan incelemede gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, ilk derece mahkemesinin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdiri ile anılan hükme ilişkin Bölge Adliye Mahkemesinin kararı nazara alındığında yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Olay günü sanığın, apartman içerisinde karşılaştığı mağdurenin elini, yanağını ve dudağını öptükten sonra yanından ayrılmasından ibaret eyleminin mevcut haliyle ani ve kesintili şekilde gerçekleşip, süreklilik arz etmemesi nedeniyle sarkıntılık düzeyinde kaldığı gözetilerek, 5237 sayılı TCK"nın 103/1-c.2. maddesine göre hüküm kurulması gerekirken, söz konusu eylemin sarkıntılık düzeyini aştığına ilişkin deliller ile dosya içeriğinin de çeliştiği nazara alınıp, ilk derece mahkemesince 5271 sayılı CMK"nın 230/1-b maddesine uygun düşmeyen gerekçeyle kurulan mahkûmiyet hükmüne yönelik istinaf başvurusunun kabulü yerine yazılı şekilde esastan reddine karar verilmesi suretiyle aynı Kanunun 289/1-g maddesine muhalefet edilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafisi ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesinin 23.11.2017 gün ve 2017/1699 Esas, 2017/2291 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik hükmünün 5271 sayılı CMK"nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, bozma sebebine göre atılı suçtan tutuklu bulunan sanığın TAHLİYESİNE, başka bir suçtan tutuklu veya hükümlü bulunmadığı taktirde derhal salıverilmesinin temini hususunda en seri vasıtayla mahalline bilgi verilmesi için ilgili yerlere yazı yazılmasına, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesine gönderilmesine, 25.06.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.