Mahkemesi : İzmir 8. İş Mahkemesi
Tarihi : 05/12/2013
Numarası : 2013/276-2013/736

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacı işveren, davalıya eğitim verildiğini, yapılan taahhütname gereği işçinin iki yıl çalışmayı kabul ettiğini, ancak taahhüdüne aykırı olarak süre dolmadan ayrıldığı için eğitim giderleri ve kurs süresince ödenmiş olan ücretlerin geri ödenmesine karar verilmesini istemiştir.
Davalı işçi ise işi sözleşmesini evlenmesi sebebiyle haklı nedenle feshettiğini, bu nedenle eğitim giderlerinin talep edilemeyeceğini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Taraflar arasında davalıya yapılan eğitim giderinin geri alınıp alınamayacağı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
İşçiye işverence verilen eğitim, işçinin işyerinde mal ve hizmet üretimine katkı sağlaması sebebiyle işveren yararına olmakla birlikte, verilen eğitim sayesinde işçi daha nitelikli hale gelmekte ve ileride daha kolay iş bulabilmektedir. Bu nedenle işçiye masrafları işverence karşılanmak üzere verilen eğitim karşılığında, işçinin belli bir süre çalışmasının kararlaştırılması mümkündür. İşçinin de verilen eğitim karşılığında işverene belli bir süre iş görmesi işverene olan sadakat borcu kapsamında değerlendirilmelidir. Verilen eğitimin karşılığında yükümlenilen çalışma süresinin de eğitimin türü ve masrafları ile uyumlu olması gerekir. Buna karşın, işçiye 4857 sayılı İş Kanununun 78. ve devamı maddeleri hükümlerine göre iş sağlığı ve güvenliği önlemleri kapsamında verilmesi gereken eğitimlere ait giderler istenemez.
İşçiye verilen eğitimin karşılığında işverence yapılan masraflar o işçiye özgü olmalı ve yazılı delille ispatlanmalıdır. İşverenin toplu olarak verdiği eğitimler sebebiyle yapmış olduğu giderlerin işçi başına düşen tutarı, aynı dönemde eğitim alan işçi sayısına bölünmek suretiyle belirlenir. İşçiye verilen eğitim ile ilgili olduğu belirlenmeyen giderlerden işçi sorumlu olmaz.
İşverence işçi adına yapılan eğitim giderlerinin tamamı yerine, işçinin çalıştığı ve çalışması gereken sürelere göre oran kurularak indirildikten sonra kalan miktarının tahsiline karar verilmesi gerekir. Gerçekten işçi, eğitimden sonra çalışmayı yükümlendiği sürenin bir kısmında çalışmış ise işverene bu konuda katkı sağlamış olmaktadır. İşçinin yükümlü olduğu sürenin tamamında çalışılmış olunması halinde ise, işverence eğitim giderleri istenemez
Somut olayda, öncelikle eğitim karşılığı çalışma taahhüdü nedeniyle süresinden önce davalının evlilik nedeniyle işten ayrılması davalıya çalışma süresine göre kıdem tazminatı hakkı kazandırırsa da davacının eğitim giderini istemesine engel değildir. Mahkemenin kabulü de bu yöndedir. Taahhüt edilen eğitim süresi ve davalının çalışma süresi karşılaştırılarak eksik kalan dönem için kıstelyevm olarak hesap edilecek eğitim giderlerinin hüküm altına alınması gerekir. Mahkemenin bu konudaki kabulünde isabetsizlik yoktur. Ancak eğitim süresi boyunca davalıya ödenen ücretlerin geri alınmasına karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
O halde davalı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 07.05.2015 gününde oybirliği ile karar verildi.