22. Hukuk Dairesi Esas No: 2019/7370 Karar No: 2019/18918 Karar Tarihi: 14.10.2019
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2019/7370 Esas 2019/18918 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, kesinlik sınırını aşmayan taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararların temyiz edilemeyeceğini belirtti. Bozmadan sonra tesis edilen kararda, temyiz kesinlik sınırının belirlenmesinde, bozma kararı kapsamı dışında kalan alacaklara dair hükümlerin dikkate alınmaması gerektiği vurgulandı. Dosyaya göre, temyiz kesinlik sınırı olan 2.270,00 TL kapsamında kalan fazla çalışma ve ulusal bayram genel tatil alacakları, temyiz eden davacının reddedildi. Davalı vekilinin temyiz istemi ise Mülga 1086 sayılı Kanun'un 427 ve 432 maddeleri uyarınca reddedildi. Kanun maddeleri, temyiz kesinlik sınırının kamusal olmasıyla ilgiliydi.
22. Hukuk Dairesi 2019/7370 E. , 2019/18918 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi DAVA TÜRÜ : ALACAK
Miktar ve değeri temyiz kesinlik sınırını aşmayan taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 427. maddesi uyarınca temyiz edilemez. Kesinlik sınırı kamu düzeni ile ilgilidir. Somut olayda, bozmadan sonra tesis edilen mahkeme kararında, temyiz kesinlik sınırının belirlenmesinde, bozma kararı kapsamı dışında kalan alacaklara dair hüküm kısmının dikkate alınmaması gereklidir. Şu halde, dosya içeriğine göre, Yargıtay (Kapatılan) 7. Hukuk Dairesinin 26.02.2016 tarihli bozma kararı kapsamında bulunan fazla çalışma alacağı bakımından temyiz eden davacının reddine karar verilen 1.856,08 TL fazla çalışma ile 142,65 TL ulusal bayram genel tatil alacağı karar tarihi itibari ile temyiz kesinlik sınırı olan 2.270,00 TL kapsamında kaldığı anlaşılmakla, davacı vekilinin temyiz isteminin, 6100 sayılı Kanun"un geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Kanun"un 427, 432 maddeleri uyarınca reddine karar verilmesi gerekmiştir. Yukarıda yazılı sebepten, davalı vekilinin temyiz isteminin 6100 sayılı Kanun"un geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Kanun"un 427, 432 maddeleri uyarınca REDDİNE, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 14/10/2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.