14. Ceza Dairesi Esas No: 2015/6470 Karar No: 2019/10329 Karar Tarihi: 25.06.2019
Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun basit cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2015/6470 Esas 2019/10329 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Ağır Ceza Mahkemesi tarafından görülen bir davada, sanık basit cinsel saldırı suçundan mahkum edilmiştir. Ancak, suç tarihi itibarıyla on beş-on sekiz yaş aralığında bulunan mağdurun çocuğun basit cinsel istismarı suçunu oluşturduğu gözetilmeden, aynı Kanunun farklı bir maddesi ile uygulama yapılmıştır. Bunun üzerine, 5237 sayılı TCK'nın 7/2. maddesi-fıkrasındaki \"Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur\" hükmü gözetilerek, lehe olan hükmün belirlenmesi gerektiği ifade edilmiştir. Ayrıca, Anayasa Mahkemesinin kısmi iptal kararı nedeniyle, yeniden değerlendirme yapılması gerektiği vurgulanmıştır. İlgili kanun maddeleri, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 102, 103, 104 ve 105. maddeleri ve 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesidir.
14. Ceza Dairesi 2015/6470 E. , 2019/10329 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun basit cinsel istismarı HÜKÜM : Basit cinsel saldırı suçundan mahkumiyet
İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü: Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, Ancak ; Mağdurun suç tarihi itibarıyla on beş-on sekiz yaş aralığında bulunması nedeniyle eylemin 5237 sayılı TCK"nın 103/1-b. maddesinde düzelenen çocuğun basit cinsel istismarı suçunu oluşturduğu gözetilmeden, aynı Kanunun 102/1. maddesi ile uygulama yapılması, Hükümlerden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 58, 59, 60 ve 61. maddeleri ile 5237 sayılı Kanunun 102, 103, 104 ve 105. maddelerinde yer alan cinsel dokunulmazlığa karşı işlenen suçların yeniden düzenlenmesi karşısında; 5237 sayılı TCK"nın 7/2. madde-fıkrasındaki "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur" hükmü gözetilerek lehe olan hükmün, önceki ve sonraki kanunların bütün hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenmesi, her iki kanunla ilgili uygulamanın denetime imkan verecek şekilde kararda gösterilmesi ve 24.11.2015 günlü, 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi yönünden kısmi iptal kararı verildiğinden, anılan hususlar nazara alınarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması, Kanuna aykırı, sanık müdafisi ile katılan mağdur vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 25.06.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.