Kasten yaralama - mala zarar verme - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/18265 Esas 2020/758 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/18265
Karar No: 2020/758
Karar Tarihi: 14.01.2020

Kasten yaralama - mala zarar verme - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/18265 Esas 2020/758 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında kasten yaralama ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyet hükümlerine karşı yapılan temyizde, mal varlığına zarar verme suçundan verilen adli para cezasının tür ve miktarı kesin olduğu için reddedildiği belirtiliyor. Kasten yaralama suçundan verilen cezanın hesaplanmasında yapılan hatalar nedeniyle sanığın aleyhine karar verildiği ancak bozma nedeni gösterilmediği için hüküm isteme uygun olarak onandı. Kanun maddeleri olarak, 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi, 6723 sayılı Kanunun 33. maddesi ve 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun'a eklenen geçici 2. madde, TCK'nin 86/2. maddesi, 86/3-a maddesi, 62. madde, 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi.

3. Ceza Dairesi 2019/18265 E. , 2020/758 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kasten yaralama, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1)Sanık hakkında mal varlığına zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Hükmolunan adli para cezasının tür ve miktarı, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun"a eklenen geçici 2. madde uyarınca kesin nitelikte bulunduğundan sanığın temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca isteme uygun olarak REDDİNE,
2)Sanık hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Sanık hakkında hüküm kurulurken, 5237 sayılı TCK"nin 86/2. maddesi gereğince belirlenen "180 gün adli para cezası" üzerinden, TCK"nin 86/3-a maddesi gereğince (1/2) oranında artırım yapılırken "270 gün adli para cezası" yerine "240 gün adli para cezası", devamla TCK"nin 62. maddesi üzerinden (1/6) oranında indirim yapılırken "225 gün adli para cezası" yerine "200 gün adli para cezası" olarak hatalı hesaplanması suretiyle sonuç olarak "4.500 TL adli para cezası" yerine "4.000 TL adli para cezasına" hükmolunarak sanık hakkında eksik ceza tayini, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 14.01.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.