Hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2018/1260 Esas 2019/10886 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/1260
Karar No: 2019/10886
Karar Tarihi: 19.06.2019

Hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2018/1260 Esas 2019/10886 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir dava sonucunda sanığın hakaret suçundan mahkumiyetine karar verilmiştir. Temyiz isteği reddedilen kararda, sanığın hakaret ettiği eylemlerinin kanuna uygun olarak saptandığı ve vicdani kanıtlara dayandırıldığı belirtilmiştir. TCK'nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarının uygulanmamasına karar verilse de, infaz aşamasında dikkate alınabileceği vurgulanmıştır. Kanun maddeleri ise TCK'nın 125. maddesi olarak belirtilmiştir.

18. Ceza Dairesi 2018/1260 E. , 2019/10886 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakaret
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece bozma üzerine verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi, kararın niteliği ile suç tarihine göre, dosya görüşüldü.
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede,
Sanığa yükletilen hakaret eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerin ve bu eylemlerin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Hapis cezasının kanuni sonucu olarak TCK"nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarının uygulanmasına karar verilmemiş ise de, bu hususun infaz aşamasında resen dikkate alınabileceği,
Anlaşıldığından, sanık ...’un ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA, 19/06/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.