
Esas No: 2020/3191
Karar No: 2022/9401
Karar Tarihi: 05.04.2022
Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/3191 Esas 2022/9401 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanığın hakaret ve tehdit suçlarından mahkum olduğu, hakaret suçundan verilen cezanın temyiz edilemez olduğu ancak tehdit suçundan verilen hükümde kanuna aykırılık olduğu belirlenmiştir. Sanığın uzun süreli hapis cezası alması nedeniyle TCK'nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarına karar verilmesi gerektiği gözetilmemesi ise hükme aykırı bulunmuştur. Bu sebeple kararın düzeltilerek onanması talep edilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1
- 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri
- TCK'nın 43. maddesi
- TCK'nın 53/1. maddesi
- TCK'nın 53/3. maddesi
- TCK'nın 62. maddesi
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hakaret, tehdit
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
A) Sanık hakkında hakaret eyleminden kurulan kararda öngörülen cezanın nitelik ve niceliğine göre, verildiği tarih itibariyle hükmün temyiz edilemez olduğu anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanun'un 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca, tebliğnameye uygun olarak, sanık ...'ın TEMYİZ İSTEMİNİN REDDİNE,
B) Tehdit suçundan kurulan hükmün temyizinde;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen tehdit eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu ögelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Sanık hakkında TCK'nın 43. maddesi uygulanırken hesap hatası yapılarak ceza "2 yıl 6 ay" yerine ''2 yıl 4 ay" hapis olarak belirlenmiş ve buna bağlı olarak TCK'nın 62. maddesi uygulanırken sonuç ceza "2 yıl 1 ay hapis" yerine "1 yıl 10 ay 17 gün" hapis olarak eksik tayin edilmiş ise de aleyhe temyiz olmadığından bozma yapılamayacağı,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak;
Uzun süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında, hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak TCK'nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı ve sanık ...'ın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, hükmün BOZULMASINA, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK'nın 322. maddesi uyarınca bu aykırılık, yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bulunduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktasının; tebliğnameye aykırı olarak, hüküm fıkrasına "5237 sayılı TCK'nın 53/1. maddesinde belirtilen ve 53/3. maddesindeki kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan sanığın mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına" ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 05/04/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.