Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2011/19294 Esas 2013/1492 Karar Sayılı İlamı

10. Hukuk Dairesi
Esas No: 2011/19294
Karar No: 2013/1492

Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2011/19294 Esas 2013/1492 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bu dava, bir iş kazası sonrasında sürekli iş göremezlik durumuna giren bir kişinin, sürekli iş göremezlik geliri bağlanması ve ödenmesi gereken tutarların tespiti isteğiyle açılmıştır. Mahkeme, isteği kabul etmiş ancak davalı kurum vekili temyiz etmiştir. Yargıtay 10. Hukuk Dairesi, sair temyiz itirazlarının reddedilmesi, davanın yasal dayanağının 506 sayılı Yasa'nın 19. maddesi olduğu, sigortalının iş kazası sonucu %13 oranında sürekli iş göremez olduğu ve kontrol muayenesine gerek olmadığı kabul edildiği, iş göremezlik başlangıç tarihinin 14.06.2001 olduğu, gelirin 18.05.2010 tarihinden itibaren bağlandığı ancak eksik hesaplandığı ve ödenmesi gereken tutarların hesaplanması için Kurumdan sorulması gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenle, davalı Kurumun temyiz itirazları kabul edilerek hüküm bozulmuştur.
Kanun Maddeleri: 506 Sayılı Yasa'nın 19. Maddesi.

10. Hukuk Dairesi 2011/19294 E. , 2013/1492 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :İş Mahkemesi

Dava, iş kazası sonucu sürekli iş göremezlik durumuna girmesi nedeniyle 25.3.2002 tarihinden itibaren sürekli iş göremezlik geliri bağlanması ve ödenmesi gereken gelirin tespiti istemidir.
Mahkemece, ilamında belirtildiği şekilde isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalı Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-Davalı Kurumun, aşağıda belirtilen temyiz itirazları dışında kalan, sair temyiz itirazlarının reddine;
2-Davanın yasal dayanağı 506 sayılı Yasa"nın 19. maddesidir.
Dosya kapsamına göre, 13.12.2000 tarihinde iş kazası geçirdiği kesinleşmiş mahkeme kararı ile tespit edilen sigortalının, 31.03.2010 tarihli sürekli iş göremezlik tespit kararı ile % 13 oranında sürekli iş göremez olduğu ve kontrol muayenesine gerek olmadığı kabul edilmiş, iş göremezlik başlangıç tarihinin ise, 14.06.2001 tarihi olarak belirlendiği, ne var ki, 18.5.2010 tarihinden itibaren geçerli olmak üzere gelir bağlandığı görülmüştür.
Dava konusu uyuşmazlık, iş göremezlik gelirinin talep tarihi olan 25.3.2002 tarihinden itibaren bağlanması ve biriken gelir tutarlarının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, sigortalının avukatı aracılığıyla yaptığı 25.3.2002 tarihli talebin geçerli olduğu kabul edilmiş olup, bu tarih esas alınarak gelir bağlanması yerinde ise de; bağlanması gereken gelirin, eksik hesaplandığı yönünde davacının ayrıca bir itirazı ve uyuşmazlık bulunmadığından, ödenmesi gereken gelir tutarları, Kurumdan sorularak, itiraz halinde, hesap raporu alınması gerekirken, henüz uyuşmazlık bulunmayan bir konuda hesap raporu alınması isabetsiz bulunmuştur.
Yukarıda belirtilen maddi ve hukuki olgular gözetilmeksizin, eksik inceleme ve yanılgılı değerlendirme sonucu yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya olup, bozma nedenidir.
O halde, davalı Kurumun bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 07.02.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.