Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2016/17028 Esas 2019/24 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/17028
Karar No: 2019/24
Karar Tarihi: 07.01.2019

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2016/17028 Esas 2019/24 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, bina içerisindeki kapıcı dairesine ait su sayacını çalarak hırsızlık suçu işlediği gerekçesiyle mahkum edildi. Ancak suç vasfında yanlış bir değerlendirme yapılarak, TCK'nın 142/1-e maddesi ile ceza uygulandı. Adli sicil kaydına göre tekerrüre esas sabıkası bulunan sanık hakkında TCK'nın 58. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimi ve denetimli serbestlik tedbirinin uygulanması gerektiği dikkate alınmadı. Karar, temyiz itirazlarına rağmen onandı. Kanun maddeleri ise şu şekilde; TCK'nın 142/1-b maddesi (hırsızlık suçu), 142/1-e maddesi (içinde bulunduğu yerin gizliliğini ihlal etmek suretiyle hırsızlık) ve 58. maddesi (mükerrirlere özgü infaz rejimi).

2. Ceza Dairesi 2016/17028 E. , 2019/24 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın olay tarihinde bina içerisinde bulunan zemin kattaki kapıcı dairesine ait su sayacını çalması şeklinde gerçekleşen eyleminin TCK"nın 142/1-b maddesinde tanımlanan hırsızlık suçunu oluşturduğu halde, suç vasfında yanılgıya düşülerek aynı Kanun"un 142/1-e maddesi ile uygulama yapılması, iki bentte öngörülen cezaların alt ve üst sınırları aynı olması nedeniyle sonuca etkili olmadığından ve adli sicil kaydına göre tekerrüre esas sabıkası bulunan sanık hakkında TCK"nın 58. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezalarının infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamış, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 07/01/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.