Esas No: 2021/35039
Karar No: 2022/9485
Karar Tarihi: 06.04.2022
Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2021/35039 Esas 2022/9485 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, bir kişinin tehdit suçundan mahkumiyetine karar verdi. Ancak, kararda temyiz süresinin yanıltıcı bir şekilde 15 gün olarak belirtildiği fark edildi. Bu nedenle, sanık müdafisinin temyiz istemi kabul edildi. Mahkeme, ayrıca sanığın zorunlu müdafiye haberdar edilmeden atandığına dikkat çekti. Ancak, sanığın kararı temyiz etmemesi nedeniyle, zorunlu müdafiye temyiz hakkı verilmedi. Bu nedenle, zorunlu müdafiye atanan kişinin temyiz talebi reddedildi. Kanun maddeleri olarak, 5320 sayılı Yasa'nın 8. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'nın 305 ila 326. maddelerinin uygulanması gerektiği, 1412 sayılı CMUK'nın 310. maddesi uyarınca da temyiz süresinin bir hafta olduğu belirtildi.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet
KARAR
Yerel Mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, Bölge Adliye Mahkemelerinin faaliyete geçtiği 20/07/2016 tarihinden önce verilen ve Yargıtay'dan geçen dosyalar hakkında 5320 sayılı Yasanın 8. maddesi uyarınca hüküm kesinleşinceye kadar 1412 sayılı CMUK'nın 305 ila 326. maddelerinin uygulanması gerektiği 1412 sayılı CMUK'nın 310. maddesi uyarınca da temyiz süresinin bir hafta olduğu gözetilmeden, hükümde temyiz süresinin 15 gün olarak yazılması suretiyle yanıltıcı ifade kullanıldığından, sanık müdafisinin temyiz isteminin süresinde olduğu kabul edilerek dosya görüşüldü:
Alınan rapor uyarınca akıl hastası olmadığı tespit edilen ve beyanı alınırken müdafi talebi olmayan sanığa, CMK'nın 150/2. maddesi uyarınca gerekmediği halde zorunlu müdafi atandığı, zorunlu müdafiliğe ilişkin CMK'nin 150. maddesinin uygulanması ile ilgili olarak ayrıntıları Ceza Genel Kurulunun 18/03/2008 tarih 2008/9-7-56, 21/12/2010 tarih 2010/11-251-267 ve 20/03/2012 gün 2011/6-235-2012/110 E./K. sayılı kararlarında açıklandığı üzere, "Kendisine zorunlu müdafi atandığından sanığın haberdar edilmediği durumlarda, zorunlu müdafiiye yapılan tefhim veya tebliğin kendisine bağlanan hukuki sonuçları doğurmayacağı; bu durumda zorunlu müdafi, sanığın lehine bazı işlemler yapmış, örneğin temyiz dilekçesi vermiş olsa dahi, hükmün sanığa da tebliğ edilmesi ve onun tarafından temyiz dilekçesi verilmesi hâlinde, isteminin kabul edilmesi gerektiğinin," belirtilmesi karşısında; Dairemizin 23/03/2021 tarihli kararı üzerine gerekçeli kararın sanığa bizzat tebliğ edildiği, sanığın kararı temyiz etmediği, bu nedenle sanığa atanan zorunlu müdafinin sanık hakkında tehdit eyleminden kurulan hükmü temyiz hak ve yetkisi bulunmadığı anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca, tebliğnameye aykırı olarak sanık ... nüdafisinin TEMYİZ İSTEMİNİN REDDİNE, 06/04/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.
