Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : CMK"nın 231/11. maddesi gereğince hükmün açıklanması ile
TCK"nın 89/4, 62/1, 53/6, 53/1. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Taksirle yaralama suçundan sanık hakkında yapılan yargılama sonucunda, TCK"nın 89/4, 62. maddeleri gereğince 11 ay 20 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/5. maddesi gereğince sanık hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, aynı maddenin 8. fıkrası uyarınca 5 yıllık denetim süresine tabi tutulmasına dair Gerede Asliye Ceza Mahkemesinin 28.07.2011 tarihli ve 2009/236 esas, 2011/282 karar sayılı kararının 28.10.2011 tarihinde kesinleşmesine müteakip sanığın denetim süresi içinde 26.07.2014 tarihinde TCK"nın 86/3-e. maddesinde tanımlanan kasten yaralama ve TCK’nın 125/1. maddesinde düzenlenen hakaret suçunu işlediği ve Ereğli (Konya) 3. Ceza Mahkemesinin bu suçtan sanığın mahkumiyetine karar verdiği, hükmün 11.06.2015 tarihinde kesinleştiği ve ihbar üzerine dosya yeniden ele alınarak önceki hükmün 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/11. maddesi gereğince açıklanmasına dair Gerede Asliye Ceza Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli ve 2015/556 Esas, 2015/381 Karar sayılı kararını kapsayan dosya incelendi;
Olay günü saat 04:00 sıralarında sanığın sevk ve idaresindeki kamyonu ile yerleşim yeri içerisinde bölünmüş,tek yönlü asfalt kaplama yol üzerinde seyir halindeyken kamyonun ön kısmı ile aynı istikamette önünde seyretmekte olan Yakup Koca’nın sevk ve idaresindeki kamyona çarpması akabinde bu kamyonun çarpmanın şiddeti ile yoldan çıkması ve yolun sağında bulunan su kanalına ters devrilerek takla atmasıyla neticelenen olayda, katılan ...’nın hayati thlike geçirecek ve 2. derecede kemik kırığı oluşacak şekilde, yanında yolcu olarak bulunan ...’ın hayati tehlike geçirecek 6. derece kemik kırığı oluşacak şekilde ve organlarından birinin işlevinin yitirilmesi bniteliğinde yaralanmasına asli kusurlu olarak sebebiyet verdiğinin kabul edildiği olayda;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;

5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarının taksirli suçlarda uygulama olanağı bulunmadığı gözetilmeden taksirle yaralama suçundan hüküm kurulurken anılan madde ile sanık hakkında hak yoksunluğuna hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından TCK"nın 53/1. maddesi gereğince hükmedilen hak yoksunluğuna ilişkin (5) no"lu maddesinin çıkartılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 04.06.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.