Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2013/642 Esas 2013/1420 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
No : 2009/46-2010/238
Davalılar : 1-Hocaoğulları Mermer Sanayi ve Ticaret Lmt. Şti.
2-...

Dava, iş kazası sonucu vefat eden sigortalının hak sahiplerine bağlanan gelirler ile ile yapılan ödemelerin 506 sayılı Yasa"nın 26. maddesi uyarınca davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili istemine ilişkindir.

Mahkemece, ilamında belirtilen gerekçelerle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.

Hükmün, davacı Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.

1-) Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre; davacı Kurum vekilinin sair temyiz itirazlarının REDDİNE;

2-) Davalılardan "Hocaoğulları Mermer Sanayi ve Ticaret Ltd. Şti." nin ünvanının gerekçeli karar başlığında yanlış yazılmış olması isabetsiz ise de, anılan yanlışlığın 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 304. maddesi (mülga 1086 sayılı HUMK’nın 459. maddesi) uyarınca mahallinde düzeltilmesi mümkündür.

3-) 5510 sayılı Yasanın 21. maddesiyle yeniden getirilen “sigortalı veya hak sahiplerinin işverenden isteyebilecekleri tutarlarla sınırlı” tazmin hükmünün, 5510 sayılı Yasanın yürürlüğü öncesinde gerçekleşen iş kazalarından kaynaklanan rücuan tazminat davalarında uygulanmasına olanak veren bir düzenleme bulunmadığı gözetildiğinde, 26.06.2003 tarihli iş kazası sonucu vefat eden sigortalının hak sahiplerine bağlanan gelirler ile yapılan ödemelerin tahsili yönündeki talebe ilişkin davanın yasal dayanağı, 506 sayılı Yasanın 26. maddesi olduğu halde, mahkemece yanılgılı değerlendirme sonucunda, hükmün gerekçesinde 5510 sayılı Yasanın maddesinin gösterilmiş olması; Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 388. ve 389. maddeleri (6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 297. maddesi) uyarınca, kararın anılan maddelerde tanımlanan unsurları taşıması ve “iki tarafa tahmil ve bahşedilen hakların şüphe ve tereddüdü mucip olmayacak surette gayet sarih ve açık yazılması gereklidir (taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların, sıra numarası altında; açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gereklidir)” yönündeki hükümlerinin, kararın yazımında dikkate alınmayarak, hükmün infazında tereddüt yaratacak şekilde harç, yargılama giderleri ve vekalet ücretinin davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesi gerekirken, "davalıdan" tahsiline şeklinde karar verilmiş olması, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
Ne var ki, bu aykırılıkların giderilmesi, yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hüküm bozulmamalı, 01.10.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun geçici 3. maddesi yollaması ile 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 438. maddesi gereğince temyiz edenin sıfatına göre düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Hüküm fıkrasının 3. ve 4. bentlerinde yer alan "davalıdan" sözcüğünün silinerek, yerine, “davalılardan müştereken ve müteselsilen” sözcüklerinin yazılmasına, 5. bendinde yer alan "davalı taraftan" sözcüğünün silinerek, yerine, “davalılardan müştereken ve müteselsilen” sözcüklerinin yazılmasına, gerekçenin de bu esasa göre düzeltilmesine ve hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 07.02.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.