MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın birleştirilmesine dair verilen hükmün süresi içinde davalı ... tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili, dava değerini 7.000,00 TL göstererek, davalıların işleteni, sürücüsü ve zorunlu trafik sigortacısı olduğu aracın müvekkilinin yolcusu olduğu araca çarpması sonucu müvekkilinin yaralandığını, davalılar aleyhine açılan maddi ve manevi tazminat davasında faiz talep edilmediğinden sadece tazminata hükmedildiğini, dosyanın temyiz incelemesinde olduğunu beyanla, ilgili dosyada hükmedilen tazminata dava tarihinden işleyecek yasal faizin davalılardan tahsilini talep etmiştir.
Mahkemece, toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre; HMK 166 uyarınca bu dava dosyası ile ....Asliye Hukuk Mahkemesinin 2016/157 esas sayılı dava dosyası hukuki ve fiili bağ bulunduğundan davaların birleştirilmesine, mahkemenin 2013/282 esas sayılı dosyasının birleştirme sebebiyle kapatılarak yargılamanın ....Asliye Hukuk Mahkemesinin 2016/157 esas sayılı dosyasından devam etmesine, birleştirilen 2013/292 esas sayılı bu dosyanın esasının birleştirme sebebiyle kapatılmasına karar verilmiş; hüküm, davalı ... tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, trafik kazasından kaynaklanan faiz alacağı istemine ilişkindir.
Hukuk Muhakemeleri Kanununun 166. maddesinde, aynı yargı çevresinde yer alan aynı düzey ve sıfattaki hukuk mahkemelerinde açılmış davaların aralarında bağlantı bulunması durumunda, davanın her aşamasında, talep üzerine

veya kendiliğinden ilk davanın açıldığı mahkemede birleştirilebileceği öngörülmüş, 168. maddesinde de aynı yargı çevresinde görülmekte olan davalar yönünden verilen birleştirme kararlarının ancak hükümle birlikte temyiz edilebileceği ve bu hususun tek başına bozma sebebi olmayacağı hüküm altına alınmıştır.
Somut olayda; birleştirme kararı veren mahkeme ile birleştirmeden sonra davaya bakacak olan mahkeme aynı olduğu gibi, birleştirme kararı gönderme kararı niteliğindedir. Gönderme kararı ile dava sona ermeyip gönderilen mahkemede davaya devam edileceği ve esas hakkında bir hüküm verileceği kuşkusuzdur. Bu bakımdan, birleştirme kararının tek başına temyiz kabiliyeti yoktur ve esas hükümle birlikte temyizi mümkün bulunmaktadır. Temyiz kabiliyeti olmayan kararlara karşı yapılan temyiz istemleri hakkında da mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün ve 3/4 Sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca, Yargıtayca da bu yolda karar verilebileceğinden, temyiz dilekçesinin reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı ...’nun temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalı ..."ya geri verilmesine 18/04/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.