MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili; davacının maliki olduğu araca, davalıların maliki ve sürücüsü oldukları aracın kusurlu şekilde çarpması sonucu aracın değer kaybına uğradığını beyanla, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 500 TL maddi tazminatın kaza tarihinden işleyecek yasal faizi ile davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsilini talep edilmiş, ıslah dilekçesiyle talebini 1.000,00 TL’ye yükseltmiştir.
Davalılar vekili davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, Dairemizin ilgili bozma ilamına uyulmasına karar verilerek toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, ıslah talebi de nazara alınarak davanın kabulüne, 1.000,00 TL maddi tazminatın haksız fiilin işlendiği tarih olan 15/05/2015 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş; hüküm davalılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
6100 Sayılı HMK."nun geçici 3/2 maddesi delaletiyle mülga 1086 Sayılı HUMK"nun 427. maddesinde öngörülen temyiz kesinlik sınırı 1.1.2017 tarihinden itibaren 2.270 TL"ye çıkarılmıştır.
Mahkemece davanın kabulü ile 1.000,00 TL tazminata hükmedildiğinden, hüküm davalılar yönünden kesin niteliktedir.

Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden, davalılar vekilinin temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalılar vekilinin temyiz dilekçesinin hükmün kesin olması nedeniyle REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde davalılara geri verilmesine, 18/04/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.