Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2016/16004 Esas 2019/7223 Karar Sayılı İlamı

14. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/16004
Karar No: 2019/7223
Karar Tarihi: 31.10.2019

Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2016/16004 Esas 2019/7223 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sulh Hukuk Mahkemesi'nin verdiği bir kararda, miras bırakanın evli ve çocuklu olarak vefat ettiği ancak tüm mirasçılarının mirası reddettiği belirtilmiş. Bu nedenle, mahkeme tarafından mirasın alacaklısı tarafından terekenin iflas hükümlerine göre tasfiyesine karar verilmiş ve tasfiye memuru görevlendirilmiştir. Mirasçılar ve Finansbank vekili tarafından temyiz edilen karar, yasaya uygun olarak arta kalan değerlerin mirası reddetmemişler gibi hak sahiplerine verileceği göz önünde bulundurularak reddedilmiştir. Kararda, Türk Medeni Kanunu'nun (TMK) 612. maddesi ve İcra ve İflas Kanunu'nun (İİK) 180. maddesi kullanılmıştır.

14. Hukuk Dairesi 2016/16004 E. , 2019/7223 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Talep eden vekili tarafından, 25.04.2013 gününde verilen dilekçe ile terekenin tespiti ve resmen tasfiyesi istenmesi üzerine talebin kabulüne dair verilen 05.05.2016 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi Finansbank vekili ve mirasçılar ... vd. vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
Miras bırakan 07.01.2013 tarihinde evli ve çocuklu olarak vefat etmiş, eşi ve en yakın yasal mirasçılarının tamamı tarafından miras reddedilmiş, mahkemece miras bırakanın alacaklısı ... vekilinin talebi üzerine sulh mahkemesince terekenin iflas hükümlerine göre tasfiyesine (TMK. md. 612 ve İc. İf. K. md. 180) karar verilmiş tasfiye memuru da görevlendirilmiştir. Bu hükmü, mirasçılar ve Finansbank vekili temyiz etmiştir.
Reddolunan mirasın tasfiyesi sonunda arta kalan değerler, yasa gereği mirası reddetmemişler gibi hak sahiplerine verileceğine (TMK. md. 612/2) göre temyiz edenin, sulh mahkemesince verilen kararı temyiz etmekte korunmaya değer hukuki bir yararı bulunmamaktadır. Bu itibarla temyiz talebinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda gösterilen sebeple temyiz talebinin REDDİNE, 31.10.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.