Esas No: 2020/4051
Karar No: 2022/9515
Karar Tarihi: 06.04.2022
Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/4051 Esas 2022/9515 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, bir kişinin başka bir kişiyi cinsel taciz ve tehdit ettiği suçlamasıyla açılan davada, sanığın beraatine karar verilmesini uygun buldu. Ancak mahkeme, sanığın savunmasını göz önünde bulundurarak, katılanla aralarında husumet bulunmadığına dair bir sebep olmadığına da karar verdi. Bu nedenle, mahkumiyet yerine yerinde olmayan gerekçelerle hüküm kurulması kanuna aykırı olarak belirtildi ve kararın bozulmasına karar verildi.
Bu kararda geçen kanun maddeleri:
- Türk Ceza Kanunu'nun 102. maddesi (tehdit suçu)
- Türk Ceza Kanunu'nun 105. maddesi (cinsel taciz suçu)
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, cinsel taciz
HÜKÜMLER : Beraat
KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanığın, katılanla mahallede sokakta karşılaşmış olabileceği şeklindeki beyanı, katılanın aşamalardaki tutarlı beyanları karşısında, sanık ile aralarında husumet bulunmayan katılanın iftira atmasını gerektirecek bir sebep bulunmadığı anlaşıldığından, sanığın mahkumiyeti yerine yerinde olmayan gerekçeyle yazılı şekilde hükümler kurulması,
Kanuna aykırı ve O Yer Cumhuriyet Savcısının temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden tebliğnameye uygun olarak HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 06/04/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
