Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/2173 Esas 2019/4904 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/2173
Karar No: 2019/4904
Karar Tarihi: 08.04.2019

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/2173 Esas 2019/4904 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edildi. Yakalama ve teslim tutanağı ile dosya incelendiğinde suçun sanık tarafından işlendiği kabul edildi. Ancak, sanığın suça konu para miktarını iade etmesi nedeniyle cezasında indirim yapılması gerektiği göz önünde bulundurulmadı ve TCK'nun 53. maddesinde yer alan hak yoksunluklarının da değerlendirilmesi gerektiği belirtildi. Bu nedenlerle mahkeme kararı bozuldu.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı TCK'nun 168/1. maddesi
- TCK'nun 53. maddesi ve Anayasa Mahkemesi tarafından yayımlanan 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı.

17. Ceza Dairesi 2018/2173 E. , 2019/4904 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabul ve nitelendirmede, usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Yakalama ve teslim tutanağı ile tüm dosya kapsamına göre; müştekinin şikayeti üzerine, polis görevlilerinin sanığın evine gittiği, kapıyı açan sanığın suçu işlediğini kabul ettiği, arama kararı bulunmamasına ve suça konu eşyanın misli bir eşya olmayan para olmasına karşın, etkin pişmanlık göstererek, suça konu 1.095 TL parayı görevlilere rızasıyla iade ettiğinin anlaşılması karşısında; sanık hakkında verilen cezada, 5237 sayılı TCK"nun 168/1. maddesi uyarınca indirim yapılması gerektiğinin gözetilmemesi,
2-Kabul ve uygulamaya göre de; T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK"nun 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nun 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."ın temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 08.04.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.