MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikil mala zarar verme, kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Suç tarihinde ... E Tipi kapalı Ceza ve İnfaz Kurumunda kalmakta olan tutuklu ve hükümlüler arasında kavga çıktığı, yaşanan kavgaya sanıkların da iştirak ettikleri, yaşanan bu kavga sırasında aralarında sanıkların da yer aldığı kişiler tarafından koğuşta bulunan masa, sandalye gibi eşyaların kavgaya karışan diğer kişilere fırlatıldığı, bu olaylar neticesinde cezaevinde bulunan ve mülkiyeti cezaevi idaresine ait olan dolapların zarar gördüğü ve bir kısım camların kırıldığı, bu kavga sırasında sanıklardan ...’nin kırdığı bardağın keskin tarafıyla, sanıklardan ...’yu yüzünde sabit iz kalacak ve basit tıbbi müdahale ile iyileşemeyecek şekilde yaraladığı, yine çıkan kavga sırasında sanıklar ..., ... ve ... ile haklarında verilen hükümlere karşı temyiz yasa yoluna başvurmayan ..., ..., ... ve ... ile şekilde, ... isimli kişiyi basit tıbbi müdahale ile giderilemeyecek şekilde yaraladıkları, bu şekilde sanıkların üzerlerine atılı nitelikli mala zarar verme ve kasten yaralama suçunu işlediklerinin iddia edildiği somut olayda;
1-Sanıklar hakkında nitelikli mala zarar verme suçundan kurulan mahkûmiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanıklara atfedilen bu suçun niteliği gereği ve koşulların oluşmamasından dolayı sanıklar hakkında bu suç nedeniyle 5237 sayılı TCK’nın 29. maddesinde karşılığını bulan haksız tahrik hükümlerinin uygulanamayacağının gözetilmemesi karşı temyiz olmadığından bozma nedeni sayılmamış, sanık savunmalarına, olay tutanaklarına ve tüm dosya kapsamına göre; sanıkların üzerlerine atılı bu suçtan dolayı mahkumiyetlerine yönelik kabulde herhangi bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanıkların yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
2-Sanıklar hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkûmiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanıkların üzerlerine atılı kasten yaralama suçunun 31/05/2005 olan suç tarihinden temyiz inceleme gününe kadar 765 sayılı TCK’nın 102/4 ve 104/2. maddelerinde öngörülen 7 yıl 6 aylık kesintili dava zamanaşımının dolduğu anlaşıldığından; 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca hükümlerin BOZULMASINA, ancak, bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden aynı Kanun"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddesi gereğince sanıklar hakkında kasten yaralama suçundan açılan kamu davalarının zamanaşımı nedeniyle ayrı ayrı DÜŞMESİNE, 17/09/2015 tarihinde oy birliğiyle karar.