12. Ceza Dairesi Esas No: 2017/1980 Karar No: 2020/3084 Karar Tarihi: 04.06.2020
2863 sayılı Kanuna aykırılık - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/1980 Esas 2020/3084 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanıkların Düzce Ereğli Doğalgaz Dağıtım A.Ş tarafından yaptırılan doğalgaz alt yapı çalışması kapsamında erken Roma dönemine ait mezarlara zarar verdikleri iddiasıyla açılan davada, sanıkların korunması gerekli taşınmaz kültür ve tabiat varlıklarına kasten zarar vermedikleri ve suçu kasten işlemedikleri belirtilmiştir. Dosyada sağlam bir delil bulunamaması nedeniyle, sanıkların manevi unsur yokluğundan beraatına karar verilmiştir. Kanun maddeleri olarak 2863 sayılı Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kanunu'nun 65/a maddesi ve CMK’nın 223/2-c maddesi gösterilmiştir.
12. Ceza Dairesi 2017/1980 E. , 2020/3084 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi Suç : 2863 sayılı Kanuna aykırılık Hüküm : Sanıklar hakkında CMK’nın 223/2-c maddesi uyarınca beraat
2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanıkların beraatine ilişkin hüküm katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü: 13.05.2013 olan suç tarihinin gerekçeli karar başlığında 15.03.2013 olarak gösterilmesi, mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım yanlışı olarak kabul edilmiştir. Sanıklar hakkında Düzce Ereğli Doğalgaz Dağıtım A.Ş tarafından yaptırılan doğalgaz alt yapı çalışması kapsamında kazı esnasında erken Roma dönemine ait mezarlara zarar verdikleri iddiasıyla açılan kamu davasında; sanık ...’in kepçe operatörü olduğu ve davaya konu kazının yapılması için ücret karşılığında diğer sanık ile anlaştığı, sanık ...’in ise taşeron firmanın çalışanı olup taşeron firma adına kepçe, işgücü, araç temini ile görevli olduğu, davaya konu yerin sit alanında yer almadığı ancak I. ve III. derece sit alanı olarak belirlenen Beyciler Çavuşlar Nekropolüne yakın mesafede bulunduğu, sanıkların aşamalardaki savunmasında kazı yapılan yerde tarihi eser olduğunu bilmedikleri ve kimsenin kendilerine bu konuda bilgi vermediğini, davaya konu eserlere bilerek zarar vermediklerini belirttikleri, 2863 sayılı Kanunun 65/a maddesinde düzenlenen suçun, korunması gerekli taşınmaz kültür ve tabiat varlıklarına kasten zarar verilmesi halinde uygulama alanı bulacağı, dosya kapsamında sanıkların savunmalarının aksine davaya konu kültür varlıklarına bilerek kasten zarar verdiklerine ve kültür varlığı çıkmasına rağmen eylemlerine devam ettiklerine dair delil bulunmadığı dikkate alınarak haklarında manevi unsur yokluğundan beraat kararı verilmesinde isabetsizlik görülmemiştir. Yapılan yargılama sonunda, yüklenen suç açısından sanıkların kastının bulunmadığı, suç kastıyla hareket etmediklerine dair yeterli delil elde edilemediği gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılan vekilinin, sanıkların mahkumiyetine karar verilmesi gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, beraatine ilişkin hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 04/06/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.