Çocuğun basit cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2019/2788 Esas 2019/10300 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/2788
Karar No: 2019/10300
Karar Tarihi: 24.06.2019

Çocuğun basit cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2019/2788 Esas 2019/10300 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İzmir 9. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen 2017/195 Esas, 2017/418 Karar sayılı hükümle, sanığın çocuğun basit cinsel istismarı suçundan mahkumiyeti sağlanmıştır. Ancak, mağdurun çelişki içerisindeki beyanları, CD kaydı ve çelişkili tanık ifadeleri ile dosya içeriğinde yer alan deliller nedeniyle, hüküm temyiz edilerek İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 15. Ceza Dairesi'ne taşınmıştır. Burada, sanığın atılı suçtan mahkumiyetine dair hükme yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi kararı verilmiştir.
Sanık hakkında 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 103/1. maddesinin üçüncü cümlesi uyarınca cezalandırılması öngörülmüş olsa da, ilk derece mahkemesinin gerekçe kısmında sanığın öncesindeki lehe hükümlerden cezalandırılması kabul edilmiştir. Bu durumda, hüküm ile gerekçe arasında çelişki oluştuğu belirtilerek istinaf başvurusunun esastan reddedilmesi kararına itiraz edilmiş ve bu itiraz yerinde görülerek sanık tahliye edilmiştir.
Kararda geçen kanun maddeleri: Türk Ceza Kanunu'nun 103/1 ve 5237 sayılı Kanun'un 6763 sayılı Kanun ile değiştirilen hükümleri.

14. Ceza Dairesi 2019/2788 E. , 2019/10300 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun basit cinsel istismarı
HÜKÜM : Sanığın atılı suçtan mahkumiyetine dair İzmir 9. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 18.12.2017 gün ve 2017/195 Esas, 2017/418 Karar sayılı hükme yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle, 5271 sayılı CMK"nın 299/1. maddesi uyarınca takdiren duruşmasız yapılan incelemede gereği düşünüldü:
Mağdurenin aşamalardaki çelişki ve tutarsız beyanları, Cumhuriyet Başsavcılığında ifadesi alındığı sıradaki görüntülerini içeren ve dosya arasında bulunan CD kaydı, savunma, mağdurenin anlatımlarını desteklemeyen tanık ifadeleri ile tüm dosya kapsamı nazara alındığında ilk derece mahkemesinin gerekçesinde yer alan sübuta ilişkin deliller ile dosya içeriğinin çelişmesi karşısında, 5271 sayılı CMK"nın 230/1-b. maddesine uygun düşmeyen gerekçeyle kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik istinaf başvurusunun kabulü yerine yazılı şekilde esastan reddine karar verilmesi suretiyle aynı Kanunun 289/1-g. maddesine muhalefet edilmesi,
Kabule göre de;
İlk derece mahkemesince kurulan kısa ve gerekçeli hükümlerde sanık hakkında 02.12.2016 tarihinde yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunla değişik 5237 sayılı TCK"nın 103/1. maddesinin üçüncü cümlesinin tatbikine karar verildiği halde, kararın gerekçe kısmında sanığın 6763 sayılı Kanunla yapılan değişiklik öncesi lehe hükümlerden cezalandırılmasının kabul edildiği belirtilmesi suretiyle hükümle gerekçe arasında çelişki oluştuğu gözetilerek istinaf başvurusunun kabulü yerine yazılı şekilde esastan reddedilmesi,
Kanuna aykırı, katılan Bakanlık vekili ile sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 15. Ceza Dairesinin 01.03.2018 gün ve 2018/371 Esas, 2018/461 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik hükmün 5271 sayılı CMK"nın 302/2-4. madde ve fıkrası BOZULMASINA, bozma sebebine göre sanığın atılı suçtan TAHLİYESİNE, başka bir suçtan tutuklu veya hükümlü bulunmadığı takdirde derhal salıverilmesinin temini için ilgili yerlere müzekkere yazılmasına, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 15. Ceza Dairesine gönderilmesine, 24.06.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.