MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
....Asliye Ceza Mahkemesinin 2017/542 Esas ve 2018/1305 Karar sayılı ilamı ile hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından verilen mahkumiyet hükümlerine karşı, sanık ve müdafiinin CMK"nın 272 ve müteakip maddeleri uyarınca istinaf kanun yoluna başvurmaları üzerine; .... Bölge Adliye Mahkemesi 13. Ceza Dairesince dosya üzerinden yapılan inceleme sonucu verilen 18/09/2019 gün, 2018/3479 Esas ve 2019/1373 Karar sayılı "Düzeltilerek İstinaf Başvurusunun Esastan Red" ve 22/10/2019 gün, 2018/3479 Esas ve 2019/1373 Karar sayılı "Temyiz İsteminin Reddi" kararlarına karşı, sanık ve müdafii tarafından usulüne uygun olarak açılan temyiz davası incelenip görüşüldü:
1-Sanık hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçu açısından yapılan temyiz incelemesinde;
Hükmolunan cezanın miktarı ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK"nun 286/2-a maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair Bölge Adliye Mahkemesi kararlarının temyizlerinin mümkün olmadığı, Bölge Adliye Mahkemesi 13. Ceza Dairesinin 18/09/2019 gün, 2018/3479 Esas ve 2019/1373 Karar sayılı hükmüne yönelik suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz talebinin Bölge Adliye Mahkemesi tarafından CMK"nun 296/1. maddesi ile verilen yetkiye dayanılarak reddedildiği, sanığın CMK"nun 296/2. maddesindeki düzenleme ile temyizi kabil hale getirilen bu karara karşı temyiz talebinde bulunduğu, Bölge Adliye mahkemesince verilen temyiz isteminin reddine ilişkin 22/10/2019 gün, 2018/3479 Esas ve 2019/1373 Karar sayılı ek kararda bir isabetsizlik görülmediğinden, sanık ...’ın yerinde görülmeyen temyiz nedenlerinin reddiyle, CMK"nın 302/1. maddesi uyarınca, usul ve yasaya uygun olan Bölge Adliye Mahkemesi kararına yönelik TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİNE,
2-Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün yapılan temyiz incelemesinde;
5271 sayılı CMK"nin 288. maddesinin ""Temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır."", aynı Kanunun 294. maddesinin ""Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir."" şeklinde düzenlendiği de gözetilerek sanık ve müdafiinin temyiz isteminin hükmün hukuki yönüne ilişkin olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Suç tarihinin karar başlığı altında 12.05.2015 yerine 11.05.2015 olarak yazılması mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım hatası olarak kabul edildiğinden bozma sebebi yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, ilk derece mahkemesinin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdiri ile anılan hükme ilişkin Bölge Adliye Mahkemesinin kararı nazara alındığında diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
İlk Derece mahkemesinin sanık hakkında hırsızlık suçundan 5237 Sayılı TCK."nun 142/2-h. maddesi uyarınca temel cezayı 6 yıl hapis olarak belirlediği halde, Bölge Adliye Mahkemesi kararında, 5237 sayılı TCK"nun 61. maddesinde yer alan cezanın bireyselleştirilmesindeki ölçütler esas alınarak, aynı Kanun’un 3. maddesindeki "Eylemin ağırlığı ile orantılı ceza verilmesi" ilkesi çerçevesinde değerlendirme yapıldığında hak ve nesafet kuralları ile orantılılık ilkesi gözetilmeden yazılı şekilde alt sınırın üzerinde temel cezaya hükmedilmesinin hukuka aykırı olduğu gerekçesiyle "Hüküm fıkrasının (2) numaralı hırsızlık suçu ile ilgili temel cezanın belirlenmesine ilişkin paragrafındaki “8 yıl” ibaresinin çıkartılarak yerine “6 yıl”, ibaresinin eklenmesi ve sonuç cezanın 6 yıl hapis cezası olarak belirlenmesine" karar verilmek suretiyle ilk derece mahkemesinin ceza belirlenirken altı sınırdan uzaklaşılmak sureityle temel cezayı 6 yıl olarak belirlediği gözetilmeden hükümde çelişkiye neden olunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ve müdafiinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 13. Ceza Dairesinin 18/09/2019 tarihli, 2018/3479 Esas ve 2019/1373 Karar sayılı istinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddine dair kararının 5271 sayılı CMK"nin 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, 5271 sayılı CMK"nun 304/2. maddesi uyarınca bozma nedeni de dikkate alınarak yeniden incelenmek ve hüküm verilmek üzere dosyanın Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 13. Ceza Dairesi"ne gönderilmesine, 23.12.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.