9. Ceza Dairesi Esas No: 2015/6514 Karar No: 2015/5030 Karar Tarihi: 12.05.2015
Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2015/6514 Esas 2015/5030 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık uyuşturucu veya uyarıcı madde bulundurmak suçundan 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmıştır. Cezanın açıklanması geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmiştir. Dosyaya göre, benzer bir olaya ilişkin Yargıtay'ın kararı da dikkate alınarak, cezanın tayin edilmeden sadece tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanan ve bu tedbire uymaması sebebiyle hapis cezası ile cezalandırılan sanığın hükmünün açıklanmasının geri bırakılması mümkündür. Kanun maddeleri ise şöyledir: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 191/2, 191/1, 62, ve 51/1 maddeleri, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 231 ve 309. maddeleri.
9. Ceza Dairesi 2015/6514 E. , 2015/5030 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi : Sulh Ceza Mahkemesi
Uyuşturucu veya uyarıcı madde bulundurmak suçundan sanık .... hakkında 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 191/2. maddesi gereğince tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına dair ... Sulh Ceza Mahkemesinin 16.12.2008 tarihli ve 2007/730 esas, 2008/744 sayılı kararını müteakip, sanığın kararın yerine getirilmesi için yapılan tebligata rağmen süresinde başvurmaması sebebiyle yapılan yargılama sonucunda 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 191/1, 62. maddeleri gereğince 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve aynı Kanunun 51/1. maddesi gereğince sanığa verilen bu cezanın ertelenmesine dair aynı Mahkemenin 16.05.2013 tarihli ve 2013/152 esas, 2013/522 sayılı kararı ile ilgili olarak; Dosya kapsamına göre; benzer bir olaya ilişkin Yargıtay 10. Ceza Dairesinin 17.10.2011 tarihli ve 2011/13908-56084 sayılı ilamında da belirtildiği üzere, ceza tayin edilmeden sadece tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanan, bu kararın kesinleşmesinden sonra tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uymaması nedeniyle sonuç olarak 10 ay hapis cezası ile cezalandırılan ve daha önce kasıtlı bir suçtan mahkûmiyeti olmayan sanık hakkında, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesine engel bir durum bulunmadığı hâlde, yazılı gerekçe ile 5271 sayılı Kanununun 231. maddesinin uygulanmamasına karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Adalet Bakanlığının 09.06.2014 tarih ve 2014/11561/39589 sayılı kanun yararına bozma talebine atfen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 23.06.2014 tarih ve 2014/230832 sayılı tebliğnamesi ile daireye ihbar ve dava evrakı tevdii kılınmakla; Dosya incelenerek gereği düşünüldü: Mahkemece uygulama yapılırken gerekçe gösterilmiş ise gösterilen gerekçenin yerinde olup olmadığı olağan yasa yolu incelemesinde denetlenebilir ise de, olağanüstü bir yasa yolu olan kanun yararına bozma isteği üzerine denetlenemez. Mahkemenin hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verirken gerekçe gösterdiği dikkate alındığında; kanun yararına bozma talebine dayanılarak düzenlenen tebliğnamedeki bozma isteği incelenen dosya kapsamına nazaran bu nedenle yerinde görülmediğinden REDDİNE, dosyanın gereği için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 12.05.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.