Mahkemesi :İş Mahkemesi


İşkazası sonucu sürekli işgöremezlik durumuna giren sigortalıya bağlanan gelirler ile yapılan ödemelerin 506 sayılı Yasanın 26. maddesi uyarınca tazmini davasının yapılan yargılaması sonunda; ilâmda yazılı nedenlerle davanın kabulüne ilişkin hükmün süresi içinde duruşmalı olarak temyizen incelenmesi davalı ... avukatınca istenilmesi üzerine, dosya incelenerek, işin duruşmaya tâbi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 05.02.2013 Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmiştir. Duruşma günü duruşmalı temyiz eden davalı adına Av. ... ile karşı taraf adına Av. ... ve diğer davalı şirket adına ... geldiler. Duruşmaya başlandı. Hazır bulunan avukatların sözlü açıklamaları dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek aynı günde Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan ve temyiz konusu hükme ilişkin davacı Kurum vekili tarafından 10.01.2013 tarihinde temyiz süresi geçtikten sonra verilen dilekçenin temyiz talebi niteliğinde olmadığı bu nedenle dikkatte alınmaması gerektiğine karar verildikten sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Kısa kararda “Davacının sübut bulan davasının KABULÜ İLE 98.595,14 TL’nin 93.405,93 TL olan kısmı için 20/02/2006 onay, masrafa ilişkin kısmı için ise sarf ve ödeme tarihlerinden başlayarak iş bu dosyadaki her iki davalıdan ve bu dosya ile birleşen 2011/996 Esas sayılı dosyanın davalısından yasal faizi ile birlikte müştereken ve müteselsilen tahsiline, bakiye 5.189,21 TL’sine ise yine tahsise ilişkin kısım için onay tarihinden masrafa ilişkin kısım için ise sarf ve ödeme tarihlerinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalı ...Tarım Ürünleri Sanayi ve Tic A.Ş.’den tahsiline” karar verildiği, gerekçeli karar başlığına birleştirilen davada davalı olan ...’ın adının yazılmayarak, gerekçeli karar da ise “Davacının sübut bulan davasının KABULÜ İLE, 98.595,14 TL"nin 93.405,93 TL olan kısmına tahsise ilişkin kısım için 20/02/2006 onay, masrafa ilişkin kısım için ise sarf ve ödeme tarihlerinden başlayarak her iki davalıdan yasal faizi ile birlikte müştereken ve müteselsilen tahsiline, bakiye 5.189,21 TL"sine ise yine tahsis onay tarihinden tahsil tarihine kadar işleyecek yasal faizi ile birlikte davalı ... Ürünleri Sanayi ve Tic. A.Ş"den tahsiline” karar verildiği, son oturumda tefhim edilen kısa kararın gerekçeli karara aykırı olduğu zaptın ve kararın incelenmesinden açıkça anlaşılmaktadır.
Hakimin son oturumda tutanağa yazdırıp tefhim ettiği karar, esas karar olup, sonradan yazılan gerekçeli kararın bu karara aykırı olmaması gerekir. Öte yandan, konuyla ilgili 10.4.1992 günlü ve 1991/7 Esas, 1992/4 Karar sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca bu aykırılığın giderilmesi suretiyle gerçeğe ve hukuka uygun bir karar verilmesi gereği açıktır.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular gözetilmeksizin yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalı ... vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm sair hususlar incelenmeksizin bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, davalı ... avukatı yararına takdir edilen 990,00 TL duruşma avukatlık parasının karşı tarafa yükletilmesine, temyiz harcının istek halinde davalı ..."e iadesine, 05.02.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.