Mahkemesi :İş Mahkemesi


30.10.2011 tarihli iş kazasında sürekli iş göremezlik durumuna giren sigortalıya bağlanan gelirler ile yapılan ödemelerin 506 sayılı Yasanın 26. maddesi uyarınca tazmini davasının yapılan yargılaması sonunda; bozmaya uyarak ilâmda yazılı nedenlerle davanın kısmen kabulüne ilişkin hükmün süresi içinde temyizen incelenmesi tarafların avukatlarınca istenilmesi ve davalı avukatınca da duruşma talep edilmesi üzerine, dosya incelenerek, işin duruşmaya tâbi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 05.02.2013 Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü duruşmalı temyiz eden davalı adına Av. ... ile karşı taraf adına Av. ... geldiler. Duruşmaya başlanarak, hazır bulunan avukatların sözlü açıklamaları dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek aynı günde Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre, davacı Kurumun tüm, davalının ise aşağıdaki bent dışındaki sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
5510 sayılı Yasanın 01.10.2008 tarihinde yürürlüğe giren 21. maddesiyle yeniden getirilen “sigortalı veya hak sahiplerinin işverenden isteyebilecekleri tutarlarla sınırlı” tazmin hükmünün, 5510 sayılı Yasanın yürürlüğü öncesinde gerçekleşen iş kazalarından kaynaklanan rücuan tazminat davalarında uygulanmasına olanak veren bir düzenleme bulunmadığı gözetildiğinde davanın yasal dayanağı 506 sayılı Yasanın 26. maddesidir.
Anılan madde kusur sorumluluğuna dayanmakta olup, davalı, Kurumun rücu alacağından kusuru oranında sorumludurlar. Hükme dayanak alınan bilirkişi raporunda; davalı %30, kazalı sigortalı %70 oranında kusurlu bulunmuştur.
İş kazasına uğrayan sigortalı ...’a %43 sürekli iş göremezlik derecesine göre 14.06.2002 başlangıç, 28.04.2003 onay tarihli gelir bağlandığı, bağlanan gelirin, sigortalının 01.01.2007 tarihinden itibaren yaşlılık aylığına hak kazanması nedeniyle, 506 sayılı Yasanın 92. maddesi uyarınca yarıya indirildiği anlaşılmış, önceki bozma kararımızda; sürekli işgöremezlik gelirinin yarıya indirildiği durumlarda, peşin sermaye değerli gelirin, gelir başlangıç tarihi itibariyle, %50 üzerinden belirlenmesi; bu oran üzerinden belirlenmiş olan peşin sermaye değerli gelire, gelir başlangıç tarihinden gelirin yarıya düştüğü tarihe kadar ödenen gelirin %50 fark oranına karşılık miktarının ilavesi gerekeceği belirtilmiştir.
Mahkemece; bozma kararımızda belirtilen esaslar doğrultusunda tespit edilecek Kurum zararına, işverenin %30 kusur oranı uygulanmak suretiyle tazminle yükümlü olduğu nihai miktar belirlenerek hasıl olacak sonuca göre karar verilmesi gerekirken, işverenin kusur oranı uygulanmaksızın, yazılı şekilde karar verilmiş olması, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O halde, davalı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün BOZULMASINA, davalı avukatı yararına takdir edilen 990,00 TL duruşma avukatlık pasanın karşı tarafa yükletilmesine, temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 05.02.2013 gününde oybirliği ile karar verildi.