Fuhuş - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2017/5589 Esas 2019/10859 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/5589
Karar No: 2019/10859
Karar Tarihi: 19.06.2019

Fuhuş - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2017/5589 Esas 2019/10859 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesinde görülen fuhuş suçuna ilişkin davada, sanığın suçlu bulunarak mahkumiyetine karar verildi. Temyiz edilen kararın esastan reddedilmesine oybirliğiyle karar verildi. Mahkeme kararında, sanığın bir suç işleme kararının icrası kapsamında, değişik zamanlarda mağdurların birden fazla fuhuş yapmasına aracılık ettiği belirtilerek, TCK'nın 43/1. maddesi uygulanmamış ve TCK'nın 227/2. maddesinde hapis cezasının yanında adli para cezası da öngörülmesine karşın, adli para cezasına hükmedilmemiş olduğu ifade edilmiştir. TCK'nın 53/1-b maddesi Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilmiş olmakla birlikte, infaz aşamasında re'sen uygulanabileceği belirtilmiştir.
Kanun maddeleri:
- Türk Ceza Kanunu'nun 43/1. maddesi: Suça teşebbüs, tamamlama, azmettirme, yardım etme veya bunları birlikte işleme hallerinde, ceza hükmü, özelliğine, ağırlığına ve ölçüsüne göre, azami haddi önemli ölçüde aşacak şekilde artırılabilir.
- Türk Ceza Kanunu'nun 227/2. maddesi: Fuhuş için aracılık veya yer temin etmek suretiyle fuhuş için olan yere insanların (kadın veya erkek) istihdamını sağlayan kişi, iki yıldan beş yıla

18. Ceza Dairesi 2017/5589 E. , 2019/10859 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Fuhuş
HÜKÜM : Mahkumiyet

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi, kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi,
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre ve yapılan incelemede,
Sanığa yükletilen fuhuş eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu ögelerinin ve bu eylemlerin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tiplerine uyduğu,
Sanığın bir suç işleme kararının icrası kapsamında, değişik zamanlarda mağdurların birden fazla fuhuş yapmasına aracılık etmesine rağmen, TCK"nın 43/1. maddesi uygulanmamış ve TCK"nın 227/2. maddesinde hapis cezasının yanında adli para cezası da öngörülmesine karşın, adli para cezasına hükmedilmemiş ise de, aleyhe temyiz olmadığından bozma yapılamayacağı,
TCK’nın 53/1-b maddesinin Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 esas - 2015/85 sayılı kararıyla iptal edilmesinin infaz aşamasında re’sen uygulanabileceği,
Anlaşıldığından, sanık ...’in ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA, 19/06/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.