Çocuğun basit cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2018/10145 Esas 2019/10292 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/10145
Karar No: 2019/10292
Karar Tarihi: 24.06.2019

Çocuğun basit cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2018/10145 Esas 2019/10292 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, çocuğun basit cinsel istismarı suçuyla suçlanan sanık hakkında verilen beraat kararını incelerken, mağdurenin sorgusunda sanıktan şikayetçi olmadığını beyan etmesi sebebiyle, tayin edilen vekilin hükmü temyize hakkı olmadığı sonucuna varmıştır. Ancak, katılan Bakanlık vekilinin temyiz istemi incelenirken, suçun kanun maddelerinde yapılan değişiklik sonrası üst sınırının belirlenmesi gerektiğinden, görevsizlik kararı verilmesi gerektiği sonucuna varılmış ve karar bozulmuştur. Kararda belirlenen kanun maddeleri: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 103/1. maddesi, 6545 sayılı Kanun ve 5235 sayılı Kanunun 12 ve 5271 sayılı CMK'nın 4. maddeleridir.

14. Ceza Dairesi 2018/10145 E. , 2019/10292 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun basit cinsel istismarı
HÜKÜM : Beraat

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Mağdure vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Kayden 05.11.1994 doğumlu olup suç tarihinde on beş yaşından büyük olan mağdurenin kovuşturma evresinde alınan ifadesinde sanıktan şikayetçi olmadığını beyan etmesi karşısında, yaş küçüklüğü nedeniyle tayin edilen vekilin hükmü temyize hakkı bulunmadığından, vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
Katılan Bakanlık vekilinin temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Sanığın üzerine atılı çocuğun basit cinsel istismarı suçunu düzenleyen 5237 sayılı TCK"nın 103/1. maddesinde hükümden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren ve cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapan 6545 sayılı Kanunla yapılan değişiklik sonrası öngörülen cezanın üst sınırı itibarıyla davaya bakma, delilleri değerlendirme ve suç vasfının tayini ile buna göre lehe kanunu belirleme görevinin üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu gözetilerek 5235 sayılı Kanunun 12 ve 5271 sayılı CMK"nın 4. maddeleri gereğince görevsizlik kararı verilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan Bakanlık vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, esası incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 24.06.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.