MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ


TÜRK MİLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davadaAnkara 5. Asliye Ticaret Mahkemesince bozmaya uyularak verilen 10/04/2017 tarih ve 2016/137-2017/246 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davacı vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin 2012 yılında Samsun 19 Mayıs Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi"nin medikal malzeme temini işini ihale ile aldığını, anılan hastanede yatan bir hastanın acil pelvis ameliyatında kullanılmak üzere taşınması için pelvis setini davalı şirketin Ankara Aşti Metro Kargo Şirketi"ne 24/04/2012 gününde koli halinde teslim ettiğini, davalı şirket şubesinin taşımaya konu eşyayı Samsun Otogarına gelişi güzel indirmesi ve güvenliğini sağlamak amacıyla nezarete bir görevli dahi bırakamaması sebebiyle ihbar olunan ...ye ait otobüsün geri manevra yaptığı sırada eşyanın zayi olduğunu, zararın tazmini için davalılara yaptıkları başvurulardan sonuç alamadıklarını ileri sürerek, 21.616,20 TL maddi zararın 24/07/2012 tarihinden itibaren işleyecek ticari faizi ile birlikte davalılardan tahsilini istemiştir.
Davalı vekili, talebin zamanaşımına uğradığını, zararın ihbar olunan şirketin kusurundan kaynakladığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılama ve tüm dosya kapsamına göre, 6102 sayılı TTK"nın 855. maddesine göre, eşya taşımasından kaynaklanan istemlerin bir yıllık zamanşımına tabi olduğu ve zanamaşımı süresinin eşyanın gönderilene tesliminden eşya tamamen zayi olmuş ise eşyanın teslimi gereken tarihten itibaren başlayacağı, somut olayda, taşımaya konu eşyanın 25.07.2012 tarihinde davalı şirkete taşınması için teslim edildiği, davanın ise 1 yıllık zamanaşımı süresi dolduktan sonra açıldığı, her ne kadar davacı yanca replik dilekçesinde, zamanaşımı süresinin, TTK"nın 855/3 maddesi gereğince 3 yıl olduğu ileri sürmüşse de zararın davalı taşıyıcının kastından veya pervsızca bir davranışıyla meydana geldiği ileri sürülmediği gibi ispat da edilemediği bu nedenle anılan maddenin somut olaya uygulama imkanı olmadığı gerekçesiyle, davanın zamanaşımı nedeniyle reddine karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir. Dava, taşıma sözleşmesinden kaynaklanan tazminat istemine ilişkin olup, mahkemece yazılı şekilde, bir yıllık zamanaşımı süresi içerisinde açılmadığından bahisle davanın reddine karar verilmiştir. Ancak 6102 sayılı TTK’nın 855/5. maddesi, “Taşıyıcının kastından veya pervasızca bir davranışıyla ve böyle bir zararın meydana gelmesi ihtimalinin bilinciyle işlenmiş bir fiilinden veya ihmalinden dolayı eşya zıyaa, hasara uğramış veya geç teslim edilmişse taşıyıcının sorumluluğu üç yılda zamanaşımına uğrar.” hükmünü haizdir. Mahkemece, davacının, zararın davalının kastından veya pervasızca bir davranışından meydana geldiğini ileri sürmediği, bu nedenle zikredilen yasa hükmünün somut olaya uygulanamayacağı sonucuna ulaşılmışsa da, davacı yan, davalıların, taşımaya konu eşyayı Samsun otogarında otobüslerin iniş kalkış yaptığı alana gelişigüzel indirdiğini, hasarın bu şekilde otobüsten indirilen emtiaya, manevra yapan bir başka firmaya ait otobüsün çarpması nedeniyle oluştuğunu ileri sürmüştür. Maddi olguya ilişkin iddianın bu biçimdeki ileri sürülüşünün, davalı taşıyıcının pervasızca hareket etmesi nedeniyle hasarın oluştuğuna ilişkin olduğunda duraksanmamalıdır. Nitekim toplanan deliller ve dosya kapsamından da, hasara yol açan maddi olgunun, davacının ileri sürdüğü şekilde gerçekleştiğini göstermektedir. Şu halde, davalı taşıyıcının uhdesinde olduğu anlaşılan yükün indirilmesi esnasında, emtiayı, otogar gibi pek çok aracın giriş-çıkış ve manevra yaptığı bir yere bırakması fiili, emtianın zarar görme ihtimalini umursamayan, pervasız bir davranış olarak kabul edilmelidir. Bu nedenle, dava, yukarda anılan yasa maddesinde belirtilen 3 yıllık zamanaşımı süresine tabi olup davanın bu süre içerisinde açıldığı anlaşılmaktadır. Bu itibarla, mahkemece zamanaşımı def’inin reddiyle işin esasına girilmesi gerekirken, yazılı gerekçeyle zamanaşımı nedeniyle davanın reddine karar verilmesi doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davacı yararına bozulmasına, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz edene iadesine, 24/06/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.