10. Hukuk Dairesi Esas No: 2011/15276 Karar No: 2013/1218
Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2011/15276 Esas 2013/1218 Karar Sayılı İlamı
10. Hukuk Dairesi 2011/15276 E. , 2013/1218 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :İş Mahkemesi
Dava, yersiz ödendiği iddia olunan yaşlılık aylıklarının tahsili ilişkin olup, talebe konu alacak miktarı toplam 556,37 TL’dir. Mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir. Hükmün, davalılar ... ve ... tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi. 1- Davalılardan ...’ın isminin, karar başlığında davacı kısmında yer alması, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 304 . maddesi kapsamında mahallinde düzeltilmesi mümkün maddi hata kabul edilmiş, bozma sebebi yapılmamıştır. 2- 21.07.2004 gün ve 25529 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak, öngördüğü istisnalar dışındaki hükümleri yayım tarihinde yürürlüğe giren, 14.07.2004 tarih ve 5219 sayılı “Çeşitli Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun” ve ayrıca 5236 sayılı Kanun; katsayı artışı da uygulanmak suretiyle bu kanunların yürürlük tarihinden sonra yerel mahkemelerce verilen hükümler yönünden 2009 yılı için, (6100 sayılı HMK"nın geçici 3. maddesi gereğince) 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 427.maddesindeki temyiz (kesinlik) sınırını 1.400 TL olarak değiştirmiştir. Alacağın bir kısmının dava edilmiş olması halinde temyiz (kesinlik) sınırının tespitinde alacağın tamamı gözetilmesi; tamamı dava edilen bir alacağın kısmen kabulünde ise temyiz (kesinlik) sınırının belirlenmesinde kabul ve reddedilen miktarların esas alınması HUMK"nun 427. maddesi hükmü gereğidir. Somut olayda yerel mahkemece kabulüne karar verilen 556,37 TL alacak tutarı, yukarıda değinilen temyiz (kesinlik) sınırının altında bulunduğundan, anılan karara karşı temyiz yoluna baş vurulması hükmedilen miktar itibariyle mümkün değildir. Hal böyle olunca, davalılar ... ve ...’ın temyiz dilekçelerinin reddi gerekir. S O N U Ç : Yukarıda açıklanan nedenle davalılar ... ve ...’ın temyiz dilekçelerinin REDDİNE, 05.02.2013 gününde oybirliği ile karar verildi .