Hakkı olmayan yere tecavüz - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2019/13678 Esas 2019/9997 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakkı olmayan yere tecavüz
HÜKÜM : Mahkumiyet

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Dosya kapsamına göre; sanıklar ..., ... ve ..."in Erişsan A.Ş. isimli şirketin ortağı ve yöneticileri oldukları, ... İlçesinde 29.03.1991 tarih, 301 nolu 366250 metrekarelik ... adına ruhsatlı alanı 29.03.1991 tarihli rödovans sözleşmesi ile kiraladıkları, ruhsat süresinin uzatmalar sonunda 29.03.1998 tarihinde sona ermesine rağmen sanıkların ortak ve yöneticisi oldukları şirketin suça konu alanda 3213 sayılı Maden Kanunu hükümlerine uygun olarak ruhsat almadan çalışmaya devam ederek faaliyetlerini sürdürdükleri, bu bağlamda tapu kaydında köy merası olarak yer alan ... İlçesi Karaorman Köyü 1120 ve 1121 nolu parsellerden yol geçirmek ve mıcır dökmek suretiyle ... Kaymakamlığı"nın 27.06.2007 tarih, 2007/10 karar sayılı men kararının verildiği tarihe kadar zaptedip tasarrufta bulundukları,
Erişsan A.Ş. ile taşocağının bulunduğu Karaorman Köy Tüzel Kişiliği adına köy muhtarı arasında Ankara 10. Noterliği"nin 22.03.1991 tarih ve 14409 yevmiye nolu düzenlenen kira sözleşmesinin, meralar kira sözleşmesine konu olamayacağından hukuken geçerli olmadığı, bu belgenin suçun manevi unsuru yönünden irdelenmesinin de somut olay bakımından sanıkların kastlarını ortadan kaldıran bir sebep olarak kabul edilemeyeceği, köy merasının sanıklarca zapt ve tasarruf edildiğinin sabit olduğu anlaşılmıştır.
Sanıkların, ruhsat bitim tarihi olan 29.03.1998 tarihinden 27.06.2007 tarihine kadar köy merasına mıcır dökmek ve yol yapmak suretiyle zapt ve tasarrufta bulundukları, yerel mahkemece sanıkların sabıkalı oluşu ve suç işleme hususundaki olumsuz tutumları gerekçe gösterilerek TCK.nın 51. maddesinin uygulanmamasında sanıkları yargılama sürecinde bizzat gözlemleyen ve yeniden suç işlemeyecekleri yönünde olumlu kanaate ulaşmayan yerel mahkemenin hapis cezasının ertelenmemesi yönündeki gösterdiği gerekçe yasal, yeterli ve dosya kapsamıyla uyumlu olduğu sonucuna varıldığından,
Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından ileri sürülen itiraz nedenleri yerinde görülmediğinden, Dairemizin 10.07.2013 tarih ve 2012/8349 esas, 2013/20588 karar sayılı düzelterek onama kararı ile 17.04.2019 gün ve 2018/6620 esas, 2019/5590 karar sayılı onama kararının 5271 sayılı CMK.nın 308/3. maddesi uyarınca düzeltilmesine yer olmadığına, itiraz konusunda karar verilmek üzere dosyanın Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 11.07.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.