Yargıtay Hukuk Genel Kurulu 2014/197 Esas 2016/216 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi

Taraflar arasındaki “ boşanma, maddi ve manevi tazminat, nafaka” davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Ankara 9. Aile Hukuk Mahkemesince asıl davanın reddi ile karşı davanın ve birleştirilen davanın kısmen kabulüne dair verilen 14.05.2012 gün ve 2011/1130 Esas, 2012/724 Karar sayılı kararın incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 2. Hukuk Dairesinin 29.01.2013 gün ve 2012/15695 Esas, 2013/2112 Karar sayılı ilamı ile;
(...Taraflar arasındaki boşanma ve karşı boşanma davası ile nafaka davasının birleştirilerek yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davacı-davalı (koca) tarafından kendi boşanma davası, kusur belirlemesi, tazminatlar ve tedbir nafakası yönünden; davalı-davacı (kadın) tarafından ise tedbir nafakasının miktarı ve yoksulluk nafakası yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davacı-davalı kocanın tüm, davalı-davacı kadının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Davalı-davacı kadın 2003 model bir adet Ford Focus marka/model otomobil ile Sincan"da bulunan 29450 m2 yüzölçümündeki taşınmazın 5/589 hissesine sahiptir. Mahkemece tarla ve otomobilden bir gelir sağlanıp sağlanmadığı ve mevcut bu malvarlığının davalı-davacı kadını yoksulluktan kurtarıp kurtarmayacağı araştırılıp saptanmadan; davalı-davacı kadının yoksulluk nafakasının reddi doğru olmamıştır....)
gerekçesiyle temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple bozulmasına, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple onanarak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda, mahkemece önceki kararda direnilmiştir.


HUKUK GENEL KURULU KARARI

Hukuk Genel Kurulu’nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere ve Hukuk Genel Kurulunca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır.
Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ: Davalı- karşı davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı BOZULMASINA, istek halinde


temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, 02.03.2016 gününde oybirliği ile karar verildi.