Danıştay 7. Daire 2018/1255 Esas 2022/114 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2018/1255
Karar No : 2022/114

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü) …
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : … Petrol Madeni Yağ Hafriyat Nakliyat Otomotiv Restorant Temizlik Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : …Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının iptale ilişkin hüküm fıkrasının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Madeni yağ ticareti faaliyetinde bulunan davacı hakkında düzenlenen vergi inceleme raporunda, satın aldığı yağların bir kısmını akaryakıt olarak satmak suretiyle vergi ziyaına sebebiyet verdiğinin tespit edildiğinden bahisle 2010 yılının Ocak ilâ Aralık aylarının (1. ve 2.) dönemleri için re'sen tarh edilen özel tüketim vergileri ve Ocak ayının (1.) dönemi hariç tekerrür hükümleri uygulanmak suretiyle bir kat tutarında kesilen vergi ziyaı cezalarının iptali istemiyle dava açılmıştır.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla; davacı adına düzenlenen vergi inceleme raporunda, davacının … ve Madeni Yağ Nakliyat Sanayi ve Ticaret Limited Şirketinden yaptığı alışlara ilişkin dökümlere yer verildiği, bu ürünleri doğrudan sattığı mükelleflerin faaliyetleri nakliyecilik olup satışların yüksek tutarlı yapıldığı ve yüksek miktardaki madeni yağı taşıtlarında yağlayıcı olarak kullanmalarının mümkün bulunmadığı, ayrıca davacı şirket çalışanı nezdinde düzenlenen yoklama fişinde tespit edilen hususlar değerlendirildiğinde, davacının satın aldığı madeni yağı taşıtlarda yakıt olarak kullanılmak üzere sattığı sonucuna varıldığı; tekerrüre esas alınan 2008 yılına ilişkin vergi ziyaı cezasının 30/12/2009 tarihinde davacı şirkete tebliğ edildiği ve dava açılmaksızın 2010 yılı içinde kesinleştiği, dava konusu vergi ziyaı cezalarının da aynı takvim yılına ilişkin olduğu göz önüne alındığında, tekerrüre esas alınan cezanın kesinleştiği yılı takip eden yılın başından itibaren kesilen cezalara tekerrür hükmü uygulanabileceğinden vergi ziyaı cezalarının tekerrür nedeniyle arttırılan kısımlarında hukuka uyarlık bulunmadığı gerekçesiyle, re'sen tarh edilen özel tüketim vergileri ve bir kat tutarında kesilen vergi ziyaı cezaları yönünden davanın reddine, vergi ziyaı cezalarından tekerrür nedeniyle arttırılan kısımların ise iptaline karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurularına konu kararın hukuka ve usule uygun olduğu ve taraflarca ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği gerekçesiyle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurularının reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Olayda tekerrür şartları oluştuğundan kesilen vergi ziyaı cezalarının tekerrür nedeniyle arttırılan kısımlarında hukuka aykırılık bulunmadığı ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'NIN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan kararın iptale ilişkin hüküm fıkrasının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen kararın iptale ilişkin hüküm fıkrası usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın anılan hüküm fıkrasının bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Temyiz isteminin reddine,
2…. Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının iptale ilişkin hüküm fıkrasının ONANMASINA,
3. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, bu kararın taraflara tebliği ve bir örneğinin de Bölge İdare Mahkemesine gönderilmesini teminen dosyanın ilk derece Mahkemesine gönderilmesine, 20/01/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.