Danıştay 7. Daire 2018/1319 Esas 2022/115 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2018/1319
Karar No : 2022/115

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Bakanlığı adına
…Gümrük Müdürlüğü
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : …Aydınlatma Aksamları ve Yedek Parça İthalat Limited Şirketi
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına tescilli … tarih ve …sayılı antrepo beyannamesi muhteviyatı 9405.99.00.11.00 gümrük tarife istatistik pozisyonunda beyan edilen eşyanın 9405.10.91.50.00 pozisyonunda sınıflandırılması gerektiğinden bahisle, 4458 sayılı Gümrük Kanunu'nun 241. maddesinin 1. fıkrası uyarınca uygulanan usulsüzlük cezasına ve … tarih ve … sayılı serbest dolaşıma giriş beyannamesiyle tespit edilen pozisyonda ihtirazi kayıtla beyan edilerek tahakkuk ettirilen gümrük, ilave gümrük ve katma değer vergilerinin ihtirazi kayda konu kısmına vaki itirazın reddine ilişkin işlemin iptali ile fazladan ödenen vergilerin yasal faiziyle birlikte iadesine karar verilmesi istemiyle dava açılmıştır.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla; olayda, tarafların gönderdikleri numunelerin, ilgili tarife istatistik pozisyon tanımlarının, tarafların beyanlarının ve davalı idarece yaptırılan bilirkişi incelemesi sonucu düzenlenen Ege Üniversitesi Mühendislik Fakültesi Elektrik-Elektronik Mühendisliği Bölümünün … tarih ve … sayılı teknik raporunun birlikte değerlendirilmesinden, beyanname muhteviyatı eşyanın bir takım avize ve aydınlatma aksamından ibaret olduğu, davalı idarece gönderilen numunedeki parçaların birleştirilmesi ile bir avizenin metal parçalarının oluşturulabileceği, ancak bu parçalar içerisinde aydınlatmayı sağlayan duy, elektrik kablosu, dağıtıcı, ayırıcı gibi parçaların bulunmadığı, bir avize ile ilgisi olan ve olmayan fazladan parçaların da yer aldığı, ithal edilen eşyanın tek başına aydınlatma yapmasının mümkün olmadığı, bu sebeple eşyanın 9405.10 pozisyonundaki "Avizeler, tavan ve duvar için aydınlatma cihazları" bölümünde yer alan "aydınlatma cihazı" olarak değil, davacı tarafından beyan edilen 9405.99.00.11.00 pozisyonundaki "aydınlatma aksamı" olarak sınıflandırılması gerektiğinden, davalı idarece uygulanan usulsüzlük cezasına ve tahakkuk ettirilen vergilerin ihtirazi kayda konu kısmına vaki itirazın reddine ilişkin işlemde hukuka uyarlık bulunmadığı gerekçesiyle dava konusu işlemin iptaline ve fazladan ödenen vergilerin tahsil tarihinden itibaren hesaplanacak yasal faiziyle birlikte iadesine karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusuna konu kararın hukuka ve usule uygun olduğu ve davalı idare tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği gerekçesiyle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : 94.05 tarife pozisyonu izahname notunda, aydınlatma cihazlarının duy, kablo, fiş gibi parçalarla donatılmış olabileceği yolundaki açıklamanın, bu parçaların eşyanın "aydınlatma cihazı" olarak tanımlanmasının zorunlu unsuru olmadığını açıkça gösterdiği, duy ve kablo gibi elektrik aksamı barındırmamanın, demonte haldeki eşyanın birleştirildiğinde aydınlatma gereci olarak değerlendirilmesinde mümeyyiz vasfını oluşturduğu sonucunu değiştirmediği, tespit edilen pozisyonda ve pozisyona göre tesis edilen işlemlerde hukuka aykırılık bulunmadığı ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'NIN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Temyiz isteminin reddine,
2…. Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, bu kararın taraflara tebliği ve bir örneğinin de Bölge İdare Mahkemesine gönderilmesini teminen dosyanın ilk derece Mahkemesine gönderilmesine, 20/01/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.