Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2018/6252 Esas 2019/1527 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/6252
Karar No: 2019/1527
Karar Tarihi: 07.03.2019

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2018/6252 Esas 2019/1527 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme tarafından verilen Ceza Dairesi kararında, sanığın silahlı terör örgütüne üye olmaktan suçlu bulunduğu ve TCK’nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK’nın 62/1, 53/1-2-3, 58/9, 63. maddelerine uygun olarak mahkumiyet hükmüne karar verildiği belirtilmiştir. Temyiz incelemesi sonucunda dosyanın incelendiği ve temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildiği ifade edilmiştir. Tanıkların beyanları ve dosya kapsamındaki delillerin atılı suçun sübutu için yeterli olduğu sonucuna varıldığı ve bylock kullanıcısı olduğunu bildiren ayrıntılı bylock tespit ve değerlendirme tutanağı beklenilmeden karar vermenin sonuca etkili olmadığı belirtilmiştir. Sanığın savunma hakkının kısıtlandığına yönelik savunmalarının itibar edilmediği ifade edilmiştir. Temyizyle ileri sürülen nedenlerin yerinde görülmediği gerekçesiyle temyiz davasının esastan reddedildiği ve hükümün onandığı kararın sonunda belirtilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- TCK'nın 314/2 maddesi: Silahlı örgüte üyelik suçu
- 3713 sayılı Kanunun 5/1 maddesi: Terörle mücadele kanunu
- TCK'nın 62/1 maddesi: Ceza indiriminde takdiri indirim
- TCK'nın

16. Ceza Dairesi 2018/6252 E. , 2019/1527 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK’nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK’nın 62/1, 53/1-2-3, 58/9, 63. maddeleri uyarınca kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik istinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle;
Temyiz edenlerin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre yapılan temyiz incelemesi sonunda dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Tanık ..."nun aşamalarda değişmeyen ve ayrıntı içeren istikrarlı beyanları ile tüm dosya kapsamı gözetilerek diğer delillerin atılı suçun sübutu için yeterli olduğu görülmekle, sanığın bylock kullanıcısı olduğunu bildiren ayrıntılı bylock tespit ve değerlendirme tutanağının dosyaya gelmesi beklenilmeden karar verilmesi sonuca etkili bulunmamış, yine Bölge Adliye Mahkemesince sonuç cezanın 8 yıl 1 ay 15 gün yerine 7 yıl 13 ay 15 gün olarak belirlenmesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya içeriğinden; sanığa müdafii görevlendirmesinin 18.10.2017 tarihinde gerçekleştirildiği, karar tarihi itibariyle sanık müdafiinin dosyayı incelemesi için makul süresinin bulunduğu, son celsede de ayrıntılı beyanlarının alındığı nazara
alındığında, sanığın savunma hakkının kısıtlandığına yönelik savunmalarına itibar edilmemiştir.
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık ve müdafiilerinin temyiz dilekçelerinde ileri sürdükleri nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304/1. maddesi uyarınca dosyanın Gaziantep 8. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 07.03.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.