2. Ceza Dairesi Esas No: 2020/19399 Karar No: 2020/16263 Karar Tarihi: 23.12.2020
Mala zarar verme - kasten yaralama - 6136 sayılı yasaya muhalefet - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/19399 Esas 2020/16263 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, mala zarar verme, kasten yaralama ve 6136 sayılı yasaya muhalefet suçlarından mahkumiyet ile cezalandırılmıştır. Olay yeri inceleme raporu, plakalar açısından mala zarar verme suçundan zamanaşımı içerisinde işlem yapılması mümkün görülmüştür. Sanığın yaralama suçundan aldığı adli para cezası, temyizi mümkün olmayacak şekilde hüküm kurulduğundan, temyiz reddedilmiştir. TCK'nın 53. maddesindeki hak yoksunluğu uygulaması infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kanun maddelerine ilişkin detaylı açıklama yapılmamıştır.
2. Ceza Dairesi 2020/19399 E. , 2020/16263 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi SUÇ : Mala zarar verme, kasten yaralama, 6136 sayılı yasaya muhalefet HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü; Olay yeri inceleme raporunda belirtilen plakalar açısından mala zarar verme suçundan mahallinde zamanaşımı içerisinde işlem yapılması olanaklı kabul edilmiştir. 1-Sanık ... hakkında yaralama suçundanverilen hüküm açısından yapılan temyiz incelemesinde; Yaralama suçundan doğrudan hükmolunan adli para cezasının miktar ve türüne göre; 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Yasa"nın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından, o yer Cumhuriyet Savcısı, sanıklar ..., ..., ... müdafilerinin temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE, 2-Sanıklar ..., ... hakkında kasten yaralama suçundan kurulan hükümler ile sanık ..., ... hakkında 6136 sayılı Yasa"ya muhalefet suçundan kurulan hükümler açısından yapılan incelemede; 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin T.C. Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür. Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre o yer Cumhuriyet Savcısı, sanıklar ..., ..., ... müdafilerinin temyiz nedenleri yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 23/12/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.