Mahkemesi :İş Mahkemesi


Dava menfi tespit istemine ilişkin olup, davacı tarafından dava dilekçesinde Kurumun davalılara 1.857,13 TL anapara ve 314,79 TL faiz borcu bulunmadığının tespitine karar verilmesi talep edilmiştir.
Mahkemece davanın kısmen kabulüyle 1.316,04 TL anapara ve 170,10 TL faiz olmak üzere toplamda 1.486,14 TL tutarında davacı Kurumun davalılara borçlu olduğunun tespitine karar verilmiş; 07.09.2011 günlü karar davacı tarafından temyiz edilmiştir.
21.07.2004 gün ve 25529 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak, öngördüğü istisnalar dışındaki hükümleri yayım tarihinde yürürlüğe giren, 14.07.2004 tarih ve 5219 sayılı “Çeşitli Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun” ve ayrıca 5236 sayılı Kanun; katsayı artışı da uygulanmak suretiyle bu kanunların yürürlük tarihinden sonra yerel mahkemelerce verilen hükümler yönünden 2011 yılı için 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 427.maddesindeki temyiz (kesinlik) sınırını 1.540,00 TL olarak değiştirmiştir.
Alacağın bir kısmının dava edilmiş olması halinde temyiz (kesinlik) sınırının alacağın tamamı gözetilmesi; tamamı dava edilen bir alacağın kısmen kabulünde ise temyiz (kesinlik) sınırının belirlenmesinde kabul ve reddedilen miktarların esas alınması 1086 sayılı HUMK"nun 427. ile 6100 sayılı HMK nun 341. maddeleri hükmü gereğidir.
Somut olayda yerel mahkemece hüküm altına alınan 1.540,00 TL alacak tutarı, yukarıda değinilen temyiz (kesinlik) sınırının altında bulunduğundan, anılan karara karşı temyiz yoluna başvurulması hükmolunan miktar itibariyle mümkün değildir.
Hal böyle olunca davacının temyiz dilekçesinin reddi gerekir.
S O N U Ç : Yukarıda açıklanan nedenle davalının temyiz dilekçesinin REDDİNE, 04.02.2013 gününde oybirliği ile karar verildi .