Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2016/752 Esas 2018/10576 Karar Sayılı İlamı

13. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/752
Karar No: 2018/10576
Karar Tarihi: 13.11.2018

Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2016/752 Esas 2018/10576 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, davalıdan 5.662,36 TL tahsiline karar verilmesini talep etmiş ancak mahkeme 4.334,03 TL'nin tahsiline karar vermiştir. Davacı, kararı temyiz etmiştir. Ancak, mahkemenin reddettiği 1.328,36 TL miktarında olan kısım için davacının temyiz hakkı bulunmamaktadır ve temyiz dilekçesi reddedilmiştir. 5219 sayılı HUMK. kanununun 427/2 maddesi uyarınca temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL'dir. Ancak, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca sınır 1.1.2015 tarihinden itibaren 2.080,00 YTL'ye yükseltilmiştir. Mahkemece kurulan hükümlerin temyizinin veya karar düzeltme istemlerinin hangi kanun hükmünün esas alınacağı, ilgili karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükümüne göre belirlenir. Bu nedenle, mahkeme kararında söz konusu olan temyiz hakkının kullanılıp kullanılamayacağı, karar tarihinde yürürlükte olan kanun hükümlerine göre değerlendirilir.

13. Hukuk Dairesi 2016/752 E. , 2018/10576 K.

"İçtihat Metni"

Davacı, 5.662,36 TL"nin davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiş mahkemece davanın kısmen kabulü ile 4.334,03 TL"nin davalıdan tahsiline karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK.nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2015 tarihinden itibaren 2.080,00 YTL.ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Mahkemece reddedilen ve davacı tarafından temyiz edilen 1.328,36 TL karar tarihi itibariyle 2.080,00 YTL" yi geçmediğinden HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davacının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle davacının temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, HUMK’nun 440/III-2 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 13/11/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.