Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2021/43874 Esas 2022/9750 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, 6136 sayılı Yasaya aykırılık
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

K A R A R

Yerel Mahkemece bozma üzerine verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre, yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen tehdit ve 6136 sayılı Yasaya aykırılık eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunlarda öngörülen suç tiplerine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükümleri etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak;
... bozma ilamı öncesi ilk kararda, sanık hakkında tehdit suçundan verilen hapis cezasının ertelenmesi, 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçundan ise adli para cezası verilmesi ve aleyhe temyizin bulunmaması karşısında, 1412 sayılı CMUK'nın 326/son maddesi uyarınca tehdit suçundan hapis cezasının ertelenmesi, 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçundan ise adli para cezası verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı ve sanık ...’nın temyiz iddiaları yerinde görüldüğünden, bu nedenle HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi uyarınca bu aykırılık, yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bulunduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktalarının; tebliğnameye aykırı olarak, “sanığın tehdit suçundan cezalandırılmasına ilişkin hüküm fıkrasının sonuna, 07/07/2010 tarihli kararda yer aldığı üzere,
“1412 sayılı CMUK'nın 326/son maddesi uyarınca sanığa verilen hürriyeti bağlayıcı cezanın TCK'nın 51. maddesi uyarınca ERTELENMESİNE,
Sanık hakkında TCK'nın 51/3. maddesi uyarınca takdiren 1 YIL 8 AYLIK DENETİM SÜRESİ BELİRLENMESİNE,
Sanığın kişiliği ve sosyal durumu dikkate alınarak denetim süresi boyunca sanığa TCK'nın 51/4. maddesi uyarınca yükümlülük yüklenmesine ve TCK'nın 51/5. maddesi uyarınca rehberlik edecek uzman bir kişi görevlendirilmesine TCK'nın 51/6. maddesi uyarınca takdiren yer olmadığına,
Sanığın denetim süresi içinde kasıtlı bir suç işlemesi veya kendilerine yüklenen yükümlülüklere, hakimin uyarısına rağmen uymamakta ısrar etmesi halinde, ertelenen cezalarının kısmen veya tamamen infaz kurumunda çektirilmesine karar verileceğinin ve denetim süresini yükümlülüklere uygun veya iyi halli geçirdiği takdirde cezasının infaz edilmiş sayılacağının sanığa ihtaratına” ibarelerinin eklenmesi,
Sanığın 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçundan cezalandırılmasına ilişkin hüküm fıkrasının sonuna ise, 1412 sayılı CMUK'nın 326/son maddesi uyarınca cezayı aleyhe değiştirme yasağı gözetilerek verilen sonuç cezanın “6000 TL adli para cezası olarak belirlenmesi”
6136 sayılı Yasaya aykırılık suçu yönünde; TCK’nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarının uygulanmasına dair kısmın karardan çıkarılması suretiyle sair yönleri usul ve Kanuna uygun olan HÜKÜMLERİN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 11/04/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.