Danıştay 7. Daire 2018/1928 Esas 2022/91 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2018/1928
Karar No : 2022/91

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : ...Vergi Dairesi Başkanlığı
(...Vergi Dairesi Müdürlüğü)
KARŞI TARAF (DAVACI) : ...Peroksit Sanayi ve Ticaret Anonim Şirketi
VEKİLİ : Av. ...

İSTEMİN KONUSU : ...Bölge İdare Mahkemesi .... Vergi Dava Dairesinin ...tarih ve E:..., K:...sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı tarafından, fabrika üretim formülüne göre 1 ton %100 hidrojen peroksit imalinde 3,5 kilogram solvesso (SC-150) maddesi gerekirken belirtilen miktarı aşan kullanıma isabet eden mala ilişkin özel tüketim vergisinin haksız olarak iade edildiğinden bahisle düzenlenen vergi inceleme raporları uyarınca 2013 yılının Ocak, Haziran ila Aralık dönemleri için re'sen tarh edilen özel tüketim vergileri ile tekerrür hükümleri uygulanarak yüzde elli oranında artırılarak kesilen vergi ziyaı cezalarının iptali istemiyle dava açılmıştır.

İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: ...Vergi Mahkemesinin ...tarih ve E:..., K:...sayılı kararıyla, davacı hakkında düzenlenen vergi inceleme raporlarında yer alan tespitler, Balıkesir Sanayi Odasınca tanzim edilen ve kapasite, ekspertiz raporları, fiili tüketim belgesi verileri ile bilirkişi raporunun birlikte değerlendirilmesinden, 2013 yılında davacı tarafından bildirilen solvesso (SC-150) miktarlarının hidrojen peroksit üretiminde kullanılmış olduğu sonucuna ulaşıldığı, davacının defter ve belgelerindeki kayıtlara göre kullanılan solvesso miktarından daha az solvesso kullandığına ilişkin tespit ve değerlendirmeleri içeren vergi inceleme raporlarının fabrika üretim formülü dışında somut başka hiçbir veriye dayanmadığı, öte yandan, hidrojen peroksit üretiminde kullanılmadığı iddia edilen solvesso maddesinin özel tüketim vergisine tabi olan başka bir maddenin üretiminde kullanıldığına veya motorine ikame edildiğine ilişkin herhangi bir tespit ve değerlendirmeye yer verilmediği de anlaşıldığından, re'sen tarh edilen özel tüketim vergileri ile kesilen vergi ziyaı cezalarında hukuka uyarlılık bulunmadığı gerekçesiyle davaya konu işlemlerin iptaline karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusuna konu kararın hukuka ve usule uygun olduğu ve davalı idare tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği gerekçesiyle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Hidrojen peroksit üretimi yapan tesisin tam kapasite olarak çalışmadığı, imalatta kullanılan solvesso miktarının fabrika üretim formülü ve fiili tüketim belgesi ile çeliştiği, bu nedenle kapasite raporu verilerinin esas alınmadığı, Balıkesir Sanayi Odasınca verilen ekspertiz raporu ve fiili tüketim belgesi verileri ise, fabrika üretim formülü ve kapasite raporu ile çeliştiğinden, tarhiyatlara ilişkin olarak yapılan hesaplamalarda üretim formülünün dikkate alındığı, bilirkişi raporunun teknik verilerden uzak olduğu, tesis edilen işlemde hukuka aykırılık bulunmadığı ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : İstemin reddi gerektiği savunulmaktadır.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ ...DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Temyiz isteminin reddine,
2....Bölge İdare Mahkemesi .... Vergi Dava Dairesinin ...tarih ve E:..., K:...sayılı kararının ONANMASINA,
3. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, bu kararın taraflara tebliği ve bir örneğinin de Bölge İdare Mahkemesine gönderilmesini teminen dosyanın ilk derece Mahkemesine gönderilmesine, 20/01/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.