Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2013/34256 Esas 2014/506 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : İnebolu İcra Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 15/04/2013
NUMARASI : 2012/7-2013/17

ukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki borçlu tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hakimi .. tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü:
Alacaklı tarafından borçlu aleyhine başlatılan kambiyo senetlerine mahsus haciz yoluyla takipte borçlu meskeniyet şikayetinde bulunarak mahcuz taşınmazı üzerindeki haczin kaldırılmasını talep etmiş, mahkemece şikayetin reddine karar verilmiştir.
İ.İ.K.’nun 82. maddesinin 1. fıkrasının 12. bendi gereğince, borçlunun “haline münasip” evi haczedilemez. Bir meskenin borçlunun haline uygun olup olmadığı, adı geçenin haciz anındaki sosyal durumuna ve borçlu ile ailesinin ihtiyaçlarına göre belirlenir. Buradaki “aile” terimi, geniş anlamda olup, borçlu ile birlikte aynı çatı altında yaşayan, bakmakla yükümlü olduğu kişileri kapsar. İcra mahkemesince, borçlunun sözü edilenlerle birlikte barınması için zorunlu olan haline münasip meskeni temin etmesi için gerekli bedel bilirkişilere tespit ettirildikten sonra, haczedilen yerin kıymeti bundan fazla ise satılmasına karar verilmeli ve satış bedelinden yukarıda nitelikleri belirlenen mesken için gerekli olan miktar borçluya bırakılmalı, kalanı alacaklıya ödenmelidir.
Bu kıstasları aşan nitelik ve evsaftaki yerlerle, makul ölçüleri geçen oda ve salonu kapsayan ve ikamet için zorunlu öğeleri içeren bir meskenin dışındaki yerler, İİK"nun 82/2. maddesinde öngörülen amaca aykırıdır.
Somut olayda meskeniyet şikayetine konu edilen taşınmazın değerinin tespiti için yapılan 23.11.2012 tarihli keşif sonrasında sunulan 26.11.2012 tarihli bilirkişi raporunda, taşınmazın değerinin 90.000 TL olarak belirtildiği, 27.11.2012 tarihli ek bilirkişi raporunda ise borçlunun haline münasip alabileceği evin değerinin 70.000 TL olarak tespit edildiği, anılan raporlara borçlu vekili tarafından itiraz edilmesi üzerine mahkemece yeniden yapılan keşif neticesi dosyaya sunulan 04.02.2013 tarihli bilirkişi raporunda, taşınmazın değerinin 70.543,40 TL olarak belirtildiği, 28.03.2013 tarihli ek bilirkişi raporunda ise borçlunun haline münasip aynı emsalde evi 60.000-65.000TL arasında alabileceğinin bildirildiği görülmüştür. Her iki keşif sonucu düzenlenen bilirkişi raporları birlikte değerlendirildiğinde, raporlar arasında gerek haczedilen konutun gerekse borçlunun alabileceği haline münasip evin değerleri hususunda çelişki mevcut olduğu görülmüştür.
O halde mahkemece ehil ve uzman bilirkişi marifetiyle yeniden mahallinde keşif yapılarak, önceki bilirkişi raporları arasındaki çelişkiyi giderecek şekilde açık, kesin ve net bir raporun aldırılarak oluşacak sonuca göre karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsizdir.
SONUÇ :Borçlunun temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK"nun 366 ve HUMK"nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), peşin alınan harcın istek halinde iadesine, ilamın tebliğinden itibaren 10 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 14.01.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.