MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ankara 3. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 30/12/2016 tarih ve 2015/382 E- 2016/609 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi"nce verilen 19/04/2018 tarih ve 2017/1594 E.- 2018/452 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davacının “SUNNY” ana unsurlu çok sayıda tanınmış markası olduğunu, davalının bu markalar ile karıştırma ihtimali bulunacak derecede benzer nitelikteki “SUNNY FLY” ibaresini marka olarak tescil ettirmek üzere başvuruda bulunduğunu, 2014/07780 kod numarasını alan başvuruya yapılan itirazın, davalı TPMK YİDK"nin 2012-M-2587 sayılı kararı ile yerinde görülmeyerek reddedildiğini, kararın haksız olduğunu ileri sürerek davalı TPMK YİDK"nin anılan kararının iptaline, tescil edilmiş olması halinde diğer davalı markasının hükümsüzlüğüne karar verilmesini istemiştir.
Davalı Türk Patent ve Marka Kurumu vekili, kurum kararının usul ve yasaya uygun olduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Davalı şirket vekili, tarafların markaları ve emtiaları arasında iltibas yaratacak bir durumun söz konusu olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
İlk derece mahkemesince, işaretler benzer ise de davalı başvuru markasındaki mallar değerlendirildiğinde taraf markaları arasında iltibas tehlikesi olmadığı, davacı markalarının dosya kapsamı itibari ile 556 sayılı KHK’nın 8/4 maddesi anlamında tanınmış marka olduğunun söylenemeyeceği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Bu karara karşı davacı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi"nce, Yargıtay 11. H.D."nin 17.03.2014 gün ve 2013/16185 E.- 2014/5150 K. sayılı ilamında, davacı markasının elektronik eşya sektöründe tanındığının kabul edilmesi karşısında, yerel mahkemenin davacı markalarının 556 sayılı KHK’nın 8/4 maddesi anlamında tanınmış olduğunun söylenemeyeceğine dair gerekçesi yerinde değil ise de, aynı ilamda, "Koruyucu amaçlı olanlar hariç her türlü malzemeden yapılmış iç-dış giysiler, çoraplar, ayak giysileri, baş giysileri" ürünlerinin aynı yerlerde satılmayacağı, hedef kitlelerinin farklı olduğu, bu nedenle davacının haksız yararlanma imkanının bulunmadığı, davalı markalarının itibarının zarar görmeyeceği ve ayırdedici karakterinin zedelenmeyeceği gerekçesiyle 556 sayılı KHK’nın 8/4 maddesi koşullarının davacı yararına oluşmadığı da kabul edildiğinden, bu davada davalının dava konusu "Koruyucu amaçlı olanlar hariç her türlü malzemeden yapılmış iç-dış giysiler, çoraplar, ayak giysileri, baş giysileri" ürünlerini içeren başvurusu yönünden 556 sayılı KHK’nın 8/4 maddesi koşullarının davacı yararına oluşmadığının kabulünün gerektiği, bu durum karşısında mahkemece somut uyuşmazlıkta da davanın reddine karar verilmesinde bir isabetsizliğin bulunmadığı gerekçesiyle davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 24/06/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.