MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma (sanıklar), çocuğun nitelikli cinsel istismarı (sanıklar Seyhan ile ...)
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince bozma üzerine verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanıklar Seyhan ile İsmail haklarında kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Hükümlerden sonra 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi ile ilgili olarak 24.11.2015 tarihli, 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamıyla verilen iptal kararının infaz aşamasında nazara alınması mümkün görülmüş ve sanık ... hakkında katılan mağdureye yönelik kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan hüküm kurulurken TCK"nın 109/1, 109/3-f, 109/5, 43. maddelerine göre belirlenen 3 yıl 31 ay 15 gün hapis cezasından aynı Kanunun 62. maddesi ile 1/6 oranında indirim yapıldığında sonuç cezanın 3 yıl 20 ay 7 gün yerine 2 yıl 32 ay 7 gün olarak eksik tayini aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, sanıklara isnat edilen suçlara dair ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu unsurların ve bu suçların sanıklar tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün delillerle soruşturma ve kovuşturmalarda ileri sürülen iddia ve savunmanın temyiz incelemesini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı; böylece olaylara ilişkin sorunlarda gerekçenin yeterli bulunduğu, fiillerin eleştiri dışında doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, cezaların kanuni takdir sınırlarında uygulandığı anlaşıldığından, sanıklar Seyhan ile İsmail müdafilerinin yerinde görülmeyen temyiz taleplerinin reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
Sanıklar ... ile ... haklarında kurulan hükümlerin temyiz incelemesine gelince;
Mahkemece, sanık ... hakkında yapılan yargılama sonucunda 24-25.02.2007 tarihinde gerçekleştirdiği iddia olunan çocuğun nitelikli cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından dolayı TCK"nın 103/2, 62. maddeleri gereğince 6 yıl 8 ay ve aynı Kanunun 109/1, 109/3.f, 109/5, 62. maddelerine göre 2 yıl 6 ay hapis cezalarıyla mahkumiyetine, 26.02.2007 tarihinde gerçekleştirdiği ileri sürülen çocuğun nitelikli cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından ise beraatine dair kurulan 30.12.2008 tarihli ilk hükümlerin katılan ... vekili ile sanık ... müdafisi tarafından temyiz edilmesi üzerine Dairemizce verilen 26.05.2014 gün ve 2013/10582 Esas, 2014/6918 Karar sayılı ilamla sanık hakkında verilen mahkumiyet ve beraat hükümleri, bir suç işleme kararının icrası kapsamında değişik zamanlarda katılana karşı zincirleme şekilde gerçekleşen kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçlarından sanığın mahkumiyetine dair hükümler kurulması gerektiğinden bahisle ... aleyhine bozulmuş ise de, suç tarihinde 14 yıl 3 aylık olan katılan ..."ın kanuni temsilcisi sıfatıyla annesi ..."ın, beyanının alındığı 17.07.2007 tarihli celsede sanık ..."dan şikayetçi olmadığını açıkça bildirmesi karşısında, vekilin bu sanık yönünden kamu davasına katılma ve 30.12.2008 tarihli hükümleri temyiz etme hakkının bulunmaması nedeniyle mahkumiyet hükümlerinin sanık ... aleyhine bozulamayacağı ve beraat hükümlerine yönelik temyiz isteminin ise reddedilmesi gerektiği gözetilmeden sehven bozma kararı verildiği nazara alınarak mahkemece sanığın 26.02.2007 tarihinde gerçekleştirdiği ileri sürülen çocuğun nitelikli cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından beraatine ve 24-25.02.2007 tarihinde gerçekleştirdiği iddia olunan çocuğun nitelikli cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından ise sonuç ceza miktarları itibarıyla kazanılmış hakkı gözetilerek mahkumiyetine karar verilmesi yerine yazılı şekilde hükümler kurulması,
1412 sayılı CMUK"nın 326/2. maddesinde belirtilen “Sanık veya müdahil ve vekillerine davetiye tebliğ olunamaması veya davetiye tebliğ olunmasına rağmen duruşmaya gelmemeleri nedeniyle bozmaya karşı beyanları tespit edilmemiş olsa dahi duruşmaya devam edilerek dava gıyapta bitirilebilir. Ancak sanık hakkında verilecek ceza, bozmaya konu olan cezadan daha ağır ise herhalde dinlenilmesi gerekir” düzenlemesine aykırı olarak kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan verilen beraat hükmü temyiz incelemesinde aleyhine bozulan sanık ..."ın bozmaya karşı savunması alınmaksızın, yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
Dosya kapsamına göre, bozma sonrası yapılan yargılamaya konu 24-25.02.2007 tarihli kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunu oluşturan eylem ile temyiz edilmeksizin kesinleşen 26.02.2007 günlü kişiyi hürriyetinden yoksun kılma eylemlerinin zincirleme şekilde gerçekleştirildiği dikkate alınarak, sanık ..."ın 24-25.02.2007 tarihli kişiyi hürriyetinden yoksun kılma eylemine uyan TCK"nın 109/1, 109/3.f, 109/5, 43/1, 62/1. maddelerinin tatbiki suretiyle belirlenecek sonuç cezadan, sanık hakkında temyiz edilmeksizin kesinleşen 26.02.2007 günlü kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan dolayı TCK"nın 109/1, 109/3.f, 109/5, 62/1. maddeleri uyarınca belirlenen sonuç cezanın mahsup edilmesi sonrası kalan ceza miktarı ile mahkumiyetine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm kurulması,
Uygulamaya göre de;
Sanıklar ... ile ... haklarında katılan mağdureye yönelik kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan hükümler kurulurken TCK"nın 109/1, 109/3-f, 109/5, 43. maddelerine göre belirlenen 3 yıl 31 ay 15 gün hapis cezasından aynı Kanunun 62. maddesi ile 1/6 oranında indirim yapıldığında sonuç cezaların 3 yıl 20 ay 7 gün yerine 2 yıl 32 ay 7 gün olarak eksik tayini,
Kanuna aykırı, sanıklar ... ile ... müdafilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, ceza miktarları itibarıyla kazanılmış hakları saklı kalmak kaydıyla hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321 ve 326. maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 24.06.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.