Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2013/15887 Esas 2014/19787 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, kıdem tazminatının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı, Nisan 2003 döneminde yapılan sınav sonucuna göre davalı üniversitede 23.06.2003 tarihi ile 13.04.2009 tarihleri arasında iç hastalıkları ana blim dalında araştırma görevlisi olarak çalıştığını, 21.06.2005 tarihinde iç hastalıkları uzmanı ünvanını alınca 5371 sayılı Kanun"dan doğan zorunluluk gereği devlet hizmeti hükümlülüğünü yerine getirmek için kendi iradesi dışında ... Üniversitesinden ayrıldığını, işten ayrıldığı dönemde kıdem tazminatını davalı üniversiteden istediğini, davalının kıdem tazminatını vermediğini, kıdem tazminatı alacağının tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davalı temyiz etmiştir.
Uyuşmazlık davacının kıdem tazminatına hak kazanıp kazanmadığı noktasında Toplanmaktadır.
4857 sayılı İş Kanunu’nun 120. maddesi yollamasıyla, halen yürürlükte olan Mülga 1475 sayılı İş Kanunu"nun 14. maddesi halen yürürlükte olduğundan, kıdem tazminatına hak kazanma ve hesap yöntemi bakımından belirtilen madde hükmü uygulanmalıdır. Davacının iş sözleşmesini zorunlu devlet hizmeti gereğince sonlandırdığını ve kıdem tazminatını hak ettiğini iddia etmişsede, 1475 sayılı Kanun"da belirtilen durumlarda kıdem tazminatına hak kazanılacağı düşünülmeden, kanun koyucu tarafından özel bir düzenlemede bulunmadığı dikkate alınarak kıdem tazminatı talebinin reddi yerine kabulüne karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, 30.06.2014 gününde oybirliği ile karar verildi.