Esas No: 2020/3653
Karar No: 2022/9905
Karar Tarihi: 12.04.2022
Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/3653 Esas 2022/9905 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Bir şantaj suçu davasında yerel mahkeme tarafından verilen hükümler temyiz edilmiştir. Katılanın feragat ettiği ve suç tarihinde 15 yaşından büyük olduğu tespit edilmiş, temyiz istemi hakkında karar verilmemesine karar verilmiştir. Sanık ve Cumhuriyet Savcısı'nın temyiz istemi reddedilmemiş, ancak sanığın suçunun zincirleme suç olarak değerlendirilmesi ve cezasının artırılması gerektiği, suç tarihinin doğru belirtilmeyip, hak yoksunluğu uygulamasının Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilmesi gibi nedenlerle hükümlerin bozulmasına karar verilmiştir. Kararda, TCK'nın 107/2 ve 53/1-b maddeleri de detaylı şekilde açıklanmıştır.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Şantaj
HÜKÜM : Mahkumiyet
TEMYİZ EDENLER : O Yer Cumhuriyet Savcısı, sanık, katılan ... vekili
KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre; dosya görüşüldü:
1-Katılan ... vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Katılan ...’nin 14/10/2015 tarihli dilekçeyle temyizden feragat ettiği ve beyan tarihinde 15 yaşından büyük olduğu ve feragat iradesinin geçerli olduğu,
Anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca, tebliğnameye uygun olarak, katılan ... vekilinin temyiz istemi hakkında KARAR VERMEYE YER OLMADIĞINA ve dosyanın incelenmeksizin karar mahkemesine GERİ GÖNDERİLMESİNE,
2-Sanık ve O Yer Cumhuriyet Savcı’nın temyiz isteminin incelenmesinde;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak
a)Sanığın; şantaj eylemini bir suç işleme kararının icrası kapsamında 14/09/2014 tarihinde mağdur ...’yi arama ve 14/09/2019- 18/09/2014 tarihleri arasında katılan ...’yı arama ve mesaj atma suretiyle gerçekleştirmesi karşısında; sanık hakkında zincirleme suç hükümleri gereği bir kez ceza verilip, bu cezanın TCK’nın 43/1-2. maddesi gereğince artırılması gerektiğinin gözetilmemesi,
b)Suç tarihinin; katılan ...’ya yönelik eylemler yönünden 18/09/2014 mağdur ... yönünden 14/09/2014 olduğu gözetilmeden gerekçeli kararda 2014 olarak gösterilmesi,
c)Sanık hakkında TCK'nın 107/2. maddesi delaleti ile anılan Kanun'un 107/1. maddesi gereğince hüküm kurulması gerekirken, doğrudan TCK’nın 107/2. maddesi gereğince uygulama yapılması,
d)TCK'nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun uygulanmasına ilişkin hükmün, Anayasa Mahkemesi'nin 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararıyla iptal edilmesi nedeniyle uygulama olanağının ortadan kalkmış olması,
Bozmayı gerektirmiş ve O Yer Cumhuriyet Savcısı ve sanık ...’ın temyiz nedenleri yerinde görülmekle, tebliğnameye uygun olarak HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayıp sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 12/04/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.