Hakaret - kasten yaralama - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2017/6020 Esas 2019/10830 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hakaret, kasten yaralama
HÜKÜMLER : Beraat, mahkumiyet


KARAR

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya görüşüldü.
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1- Sanık ... hakkında hakaret suçundan kurulan beraat hükmünün temyizinde;
Eyleme ve yükletilen suça yönelik, katılan ...’ın temyiz iddiaları yerinde görülmediğinden tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA,
2- ... ve ... hakkında kasten yaralama suçundan kurulan hükümlerin temyiz incelemesine gelince; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
a- Katılan hakkında düzenlenen İzmir Adli Tıp Şube Müdürlüğü’nün 05/10/2012 tarih ve 2012/13411 sayılı raporunda şahsın psikiyatrik muayene süreci dışında kalan ve kişide yumuşak doku yaralanmasına neden olan yaralanmasının basit bir tıbbi müdahale ile giderilebilecek ölçüde hafif nitelikte olduğunun belirtildiği, İzmir Adli Tıp Şube Müdürlüğü’nün 17/04/2013 tarih ve 2013/6196 sayılı raporunda ise post tramvatik stres bozukluğuna neden olan yaralanmasının basit bir tıbbi müdahale ile giderilebilecek ölçüde hafif nitelikte olmadığının belirtilmesi ve bu iki rapor arasında çelişki bulunması karşısında katılana ait tüm tedavi evrakları ve raporlarıyla birlikte dava dosyasının Adli Tıp Kurumu ilgili İhtisas Dairesine sevk edilerek TCK 86. maddede belirlenen ölçütlere göre ayrıca katılanda tespit edilen post tramvatik stres bozukluğunun yaralama eylemi nedeniyle gerçekleşip gerçekleşmediği hususunda rapor aldırılması gerektiği gözetilmeden eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
b- Sanık ... hakkında TCK’nın 29. maddesinin uygulanması sırasında yapılan hesap hatası sebebiyle sonuç hapis cezasının “1 yıl 4 ay 25 gün” yerine “ 1 yıl 5 ay 2 gün” olarak fazla tayini,
c- Sanık ... hakkında kurulan hükümde TCK"nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun uygulanmasına ilişkin hükmün, Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararıyla iptal edilmiş olması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ve katılan ...’ın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnameye uygun olarak HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 18/06/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.