MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulu‘nun 08/11/2018 tarihli 2018/427 Esas ve 2018/517 Karar sayılı ilamı ile sahte fatura düzenleme/kullanma suçlarına konu faturaların, 213 sayılı VUK‘nin 230. maddesine göre yalnızca unsurlarının tespiti amacıyla incelenmesinde zorunluluk bulunmadığından, tebliğnamede bu hususa yönelik bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
1-Sanık hakkında, 2011 takvim yılında sahte fatura düzenleme suçunu işlediği iddiasıyla açılan kamu davasında; UYAP üzerinde yapılan kontrolde, aynı mükellefiyeti nedeniyle 2011 takvim yılında sahte fatura düzenleme suçundan Giresun 2. Asliye Ceza Mahkemesinde 2014/451 Esas 2014/623 Karar sayılı dosyası ile sanığın yargılamasının yapılarak mahkumiyetine karar verildiği, dosyanın Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/3048 esas sırasında kayıtlı olduğu anlaşılmakla, aynı mükellefiyet ile aynı takvim yılında sahte belge düzenlediğine ilişkin tespitin yeni bir suçu oluşturmayıp, zincirleme suç içinde değerlendirilmesi gerekeceği gözetilerek; 2011 yılına ilişkin mükerrer yargılama yapılmaması ve eylemlerin zincirleme suç içinde kalıp kalmadığının değerlendirilmesi açısından, söz konusu dosya ile varsa aynı mükellefiyeti ve aynı yıllara ilişkin diğer dava dosyalarının da duruşmaya getirtilip incelenmesi, mümkün olması halinde davaların birleştirilmesi, aksi durumda davayı ilgilendiren belgelerin onaylı örneklerinin dosya arasına alınmasından sonra sanığın eylemlerinin zincirleme suç niteliğinde olup olmadığı; mükerrer dava açılıp açılmadığı duraksamaya yer vermeyecek biçimde belirlendikten sonra hukuki durumunun tayin ve takdirinde zorunluluk bulunması,
2-Sanık hakkında 2011 takvim yılında sahte fatura düzenleme suçundan açılan kamu davasında; sanık aşamalardaki beyanlarında, adına kayıtlı ... plakalı aracı ile ...’in kızını hem Ankara’ya hem de Samsun’a götürdüğünü bu nedenle faturaların sahte olmadığını belirterek suçlamaları kabul etmemesi, ayrıca Giresun Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından düzenlenen iddianame ile suça konu faturalar nedeni ile sanık hakkında zimmet suçundan Giresun Ağır Ceza Mahkemesinde dava açıldığı, 2014/222 Esas sayılı dosyasında yargılamanın devam ettiğinin anlaşılması karşısında, maddi gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde tespit edilmesi bakımından; Giresun Ağır Ceza Mahkemesinin 2014/222 Esas sayılı dosyanın akıbetinin araştırılması, dava dosyasının getirtilip incelenerek bu davayı ilgilendiren kısımlarının onaylı örneklerinin dosya içerisine konulması, faturaları kullanan ...’in, CMK"nin 48. maddesi uyarınca çekinme hakkı hatırlatılarak tanık sıfatıyla dinlenmesi; kendisinden kızının tedavisi için mükellef sanığın taksisi ile Ankara’ya gidip gitmediği, gitmiş ise ne zaman ve hangi hastaneye gittiğinin ayrıntılı bir şekilde sorularak ilgili kurumlarla yazışma yapılmak suretiyle toplanan tüm deliller birlikte değerlendirilerek sanığın düzenlediği faturaların sahte olup olmadığı karar yerinde tartışılarak sonucuna göre hukuki durumunun tayin ve takdiri gerekirken, eksik araştırma ile mahkûmiyet hükmü kurulması,
2-Kabule göre de;
a-Suç tarihinin en son düzenlenen fatura tarihi olan 10.05.2011 olduğu gözetilmeden gerekçeli karar başlığına “2011” şeklinde eksik yazılması yasaya aykırı,
b-5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 31/03/2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.