Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2019/1837 Esas 2019/7210 Karar Sayılı İlamı

20. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/1837
Karar No: 2019/7210
Karar Tarihi: 16.12.2019

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2019/1837 Esas 2019/7210 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, Manavgat 4. Asliye Ceza Mahkemesi'dir. Sanık, uyuşturucu madde bulundurmak suçundan mahkum edilmiştir. 18 Ocak 2011 tarihinde verilen tedavi ve denetimli serbestlik kararının 24 Haziran 2011 tarihinde kesinleşmesinden sonra tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin gereklerine uygun davranılmaması nedeniyle 08 Mayıs 2012 tarihinde verilen 10 ay hapis cezası, TCK 50/1-d maddesi gereğince \"bir yıl süre ile içkili mekanlara gitmekten yasaklanma\" seçenek yaptırımına çevrildi. Bu kararın 10 Eylül 2012 tarihinde kesinleştiği ve sanığın tedbirin gereklerini yerine getirmediği için yeniden ele alınan dosyada 16 Aralık 2014 tarihinde verilen \"10 ay hapis cezasının aynen infazına\" ilişkin karar, TCK 50/6 maddesi ve 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 98. maddesi uyarınca verilen bir karar niteliğindedir ve aynı Kanun'un 101. maddesinin 3. fıkrası uyarınca itiraz yoluna tabidir. Bu nedenle mahkeme, dosyayı incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'na iade etmiştir. Kanun maddeleri: TCK 50/1-d, TCK 50/6, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 98. maddesi ve 101. maddesi'nin 3. fıkrası.

20. Ceza Dairesi 2019/1837 E. , 2019/7210 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : MANAVGAT 4. Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
18.01.2011 tarihinde verilen tedavi ve denetimli serbestlik kararının 24.06.2011 tarihinde kesinleşmesinden sonra tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin gereklerine uygun davranılmaması nedeniyle 08.05.2012 tarihinde verilen 10 ay hapis cezasının TCK 50/1-d maddesi gereğince “bir yıl süre ile içkili mekanlara gitmekten yasaklanma” seçenek yaptırımına çevrildiği ve bu kararın 10.09.2012 tarihinde kesinleştiği, sanığa verilen tedbirin gereklerinin yerine getirilmemesi üzerine yeniden ele alınan dosyada 16.12.2014 tarihinde verilen “10 ay hapis cezasının aynen infazına” ilişkin kararın, TCK 50/6 maddesi ve 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun’un 98. maddesi uyarınca verilen bir karar niteliğinde olması ve aynı Kanun’un 101. maddesinin 3. fıkrası uyarınca itiraz yoluna tabi bulunması nedeniyle, itirazla ilgili olarak gerekli kararın yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi için, dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na İADESİNE, 16.12.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.