MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Adli tıp kriterleri açısından kemik kırıklarının hayat fonksiyonlarına etkisinin hafif (1) ila ağır (6) derece şeklinde sınıflandırılması ve 5237 sayılı TCK"nin 87/3. maddesinde kemik kırığının hayat fonksiyonlarına etkisine göre cezanın en fazla (1/2) oranında arttırılması öngörülmüş olması karşısında, mağdurun adli raporunda vücudundaki kemik kırığının hayat fonksiyonlarına etkisinin orta (2) derece olduğunun belirtilmesine rağmen, TCK"nin 3. maddesine göre orantılılık ilkesine aykırı olarak sanığın cezasında (1/3) oranında arttırım yapılması suretiyle fazla ceza verilmesi,
2) Sanığın ve tanıkların aşamalarda alınan beyanlarına ve mahkemenin gerekçeli kararında kabul etmesine göre, olay günü mağdurun sanığa küfür ettiği, sanığın mağduru küfür etmemesi konusunda uyardığı ancak mağdurun devam etmesi üzerine sanığın eline geçen demir çubuk ile mağduru darp ettiği olayda, sanık lehine TCK"nin 29. maddesinde yer alan haksız tahrik hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması,
3) Sanığın eylemini 5237 sayılı TCK"nin 6/1-f.4 maddesine göre silahtan sayılan demir çubuk ile gerçekleştirdiğinin tüm dosya kapsamından anlaşılması ve mahkemece gerekçeli kararda sanığın mağdura demir çubuk ile vurduğunun kabul edilmesi karşısında sanığın cezasında 5237 sayılı TCK"nin 86/3-e maddesine göre arttırım yapılmayarak eksik ceza tayin edilmesi,
4) Sanığın yaralama eylemi sonucunda mağdurda kemik kırığının meydana gelmesi nedeni ile sanığın cezasından arttırım yapılırken TCK"nin 87/3. maddesinin hükümde açıkça gösterilmemesi,
5) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, CMUK"un 326/son maddesi gereğince sanığın kazanılmış haklarının dikkate alınmasına, 24.09.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.