MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

4721 sayılı TMK gereğince tedavi amaçlı kişisel koruma kararı istemine ilişkin olarak açılan davada Kahramanmaraş 1. Sulh Hukuk, İstanbul 18. Sulh Hukuk ve İstanbul Anadolu 13. Sulh Hukuk Mahkemelerince ayrı ayrı yetkisizlik kararı verilmesi nedeni ile dosyada son karar bölge adliye mahkemelerinin faaliyete geçmesinden sonra verilmiş ise de iki farklı bölge adliye mahkemesinin yargı çevresinde kalan mahkemelerce karşılıklı olarak yetkisizlik kararı verilmiş olması ve 5235 sayılı Kanunun 36/3. maddesi gereğince bölge adliye mahkemeleri hukuk dairelerinin görevinin yargı çevresi içerisinde bulunan adlî yargı ilk derece hukuk mahkemeleri arasındaki yetki ve görev uyuşmazlıklarını çözmek olduğundan yargı yerinin belirlenmesi için gönderilen dosya içindeki tüm belgeler incelendi, gereği düşünüldü:
- K A R A R -
Dava, 4721 sayılı TMK"nın gereğince tedavi amaçlı kişisel koruma kararı istemine ilişkindir.
Kahramanmaraş 1. Sulh Hukuk Mahkemesi"nce, kısıtlının ikamet adresinin "... Mahallesi Kamp Yolu Caddesi ... Apartmanı No:../12 İstanbul" olduğu gerekçesiyle yetkisizlik kararı verilmiştir.
İstanbul 18. Sulh Hukuk Mahkemesi"nce, Kahramanmaraş Onikişubat İlçe Emniyet Müdürlüğü"ne yazılan müzekkere cevabında kısıtlı adayının ikamet ettiği adresin "... mahallesi Kamp Yolu Caddesi ... Apartmanı No:.../12 ..." ili olduğu ancak ilgili emniyetin araştırmasında il belirtilip ilçe belirtilmediğinin anlaşıldığı, mahkemece yapılan uyap sistemi kontrollerinde kısıtlı adayının ikamet ettiği adresin ... Mahallesi Kamp Yolu Caddesi ... Apt. No:29/12 ../.. olduğu gerekçesiyle yetkisizlik kararı verilmiştir.
İstanbul Anadolu 13. Sulh Hukuk Mahkemesi"nce, kısıtlının ikamet adresinin ".... .... Mahallesi ... sokak No:... İç kapı No:... Onikişubat Kahramanmaraş" olduğu gerekçesiyle yetkisizlik kararı vermiştir.
Türk Medeni Kanununun 411. maddesine göre, "Vesayet işlerinde yetki, küçüğün veya kısıtlının yerleşim yerindeki vesayet dairelerine aittir." Aynı Kanunun 19/1. maddesi uyarınca da, “Yerleşim yeri, bir kimsenin sürekli kalma niyetiyle oturduğu yerdir.”
TMK"nın 412. maddesinde ise "Vesayet makamının izni olmadıkça vesayet altındaki kişi yerleşim yerini değiştiremez. Yerleşim yerinin değişmesi hâlinde yetki, yeni vesayet dairelerine geçer. Bu takdirde kısıtlama yeni yerleşim yerinde ilân olunur." hükmü yer almaktadır.
HMK’nın 22/2. maddesinde “İki mahkemenin aynı dava hakkında göreve veya yetkiye ilişkin olarak verdikleri kararlar kanun yoluna başvurulmaksızın kesinleştiği takdirde, görevli veya yetkili mahkeme, ilgisine göre bölge adliye mahkemesince veya Yargıtayca belirlenir.” hükmüne yer verilmiştir.
Somut olayda, mahkemeler arasında karşılıklı olarak verilmiş bir yetkisizlik kararı bulunmamakta olup, İstanbul Anadolu 13. Sulh Hukuk Mahkemesi"nce Kahramanmaraş Sulh Hukuk Mahkemesi"nin yetkili olduğundan bahisle ortaya çıkan yetki uyuşmazlığının çözümü için dosyanın Dairemize geldiği anlaşılmıştır. Oysa, olumsuz yetki uyuşmazlığından bahsedilebilmesi için İstanbul Anadolu 13. Sulh Hukuk Mahkemesi"nin kararında yetkili olduğu belirtilen Kahramanmaraş 1. Sulh Hukuk Mahkemesi"nin de karşı yetkisizlik kararı vermesi ve bu kararın kesinleşmesi gerektiği nazara alındığında yargı yeri belirlenmesi için aranan "iki mahkeme arasında olumsuz yetki uyuşmazlığı bulunması" koşulunun henüz gerçekleşmediği kuşkusuzdur. Bu nedenle yargı yeri belirlenme koşulları oluşmadığından dosyanın mahalline iadesine karar vermek gerekmiştir.Bu aşamada yargı yeri belirleme koşulları bulunmayan dosyanın MAHALLİNE İADESİNE, 15/11/2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.