8. Ceza Dairesi Esas No: 2017/8121 Karar No: 2019/9896 Karar Tarihi: 10.07.2019
İftira - tehdit - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2017/8121 Esas 2019/9896 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık bir kişinin iftira ve tehdit suçlarından mahkumiyet kararı verilmiştir. Sanığın temyiz başvurusu kabul edilerek incelenmiştir. Katılanlara karşı yapılan tehdit suçuna yönelik temyiz istemi incelemede, sanığın tekerrüre esas sabıkasının bulunması sebebiyle TCK'nın 58. maddesi uygulanmamıştır. İftira suçlarına yönelik yapılan temyiz istemi incelemede, sanığın daha önceki bir karar ile aynı suçlardan mahkum olduğu belirlenmiştir. Bu nedenle, mükerrer cezalandırmanın önlenmesi amacıyla sanığın diğer dosyalarının getirilerek, aynı mağdurlara karşı işlenen eylemler arasında hukuki ve fiili bir kesinti olup olmadığının belirlenmesi gerektiği ifade edilmiştir. İftira suçu ile ilgili diğer bir temyiz isteminde ise, delillerin yeterli olmadığı gerekçesiyle sanığın beraatına karar verilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: TCK madde 58 ve CMUK madde 321.
8. Ceza Dairesi 2017/8121 E. , 2019/9896 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : İftira, tehdit HÜKÜM : Mahkumiyet
Gereği görüşülüp düşünüldü: Sanık ..."ın 18.02.2014 tarihli dilekçesi ile kararı temyiz ettiği ancak esas-karar numaralarını hatalı yazdığı ve dilekçesinde belirttiği esas-karar numaraları ile sanık hakkında bir dosya bulunmadığı anlaşılmakla, temyiz isteminin bu dosyaya ilişkin ve süresinde yapıldığı kabul edilerek yapılan incelemede; 1- Sanık ... hakkında katılan ..."a karşı tehdit suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde, Tekerrüre esas sabıkası bulunan sanık hakkında TCK.nın 58. maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır. Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanığın bir sebebe dayanmayan temyiz itirazı yerinde görülmediğinden reddiyle hükmün ONANMASINA, 2- Sanık ... hakkında mağdurlar ..., ... ve katılan ..."a karşı iftira suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde, ... ..."a karşı 16.05.2011 tarihinde iftira suçundan hakkında soruşturma ve kovuşturma yürütülen sanığın, aynı mağdura karşı 13.05.2011 tarihinde de benzer eylemleri nedeni ile ... Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2011/117 Esas ve 2012/40 Karar sayılı dosyasında yapılan yargılama sonucunda verilen mahkumiyet kararının temyiz incelemesinden geçerek kesinleştiğinin ve katılan ..."a karşı 06.09.2010-06.10.2010 tarihleri arasında benzer eylemleri nedeni ile ... Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2011/147 Esas ve 2014/29 Karar sayılı dosyasında yapılan yargılama sonucunda mahkumiyet kararı verildiğinin tespit edilmesi karşısında, mükerrer cezalandırmanın önlenmesi bakımından, sanık hakkındaki diğer dosyaların getirtilerek dosya içine konulması, suç ve iddianame tarihleri nazara alınarak aynı mağdurlara karşı olan eylemleri arasında hukuki ve fiili kesinti bulunup bulunmadığı belirlenip, kesinti bulunmadığının anlaşılması halinde, sadece ... ..."e karşı gerçekleştirilen eylemden ceza tayini gerektiği gözetilmeksizin yazılı şekilde hüküm kurulması, 3- Sanık ... hakkında iftira suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde, Tanık ifadeleri ve iddianameye konu tape kayıtlarının sanığa ait telefon görüşmelerine ilişkin olmaması karşısında, sanığın babası olan ..."ın ceza infaz kurumunda hakaret ve tehdide uğradığını beyanı üzerine, endişe duyarak şikayette bulunduğuna dair savunmasının aksine, atılı suçu işlediğine dair mahkumiyete yeterli her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı gözetilmeden, beraati yerine mahkumiyetine karar verilmesi, Yasaya aykırı, sanıklar ... ve ..."ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 10.07.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.