Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/29209 Esas 2022/10188 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

SUÇLAR : Tehdit, hakaret, kasten yaralama, konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜMLER : Beraat, ceza verilmesinden vazgeçilmesi
KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, müştekiler ... ve ...’in 15/04/2014 tarihli beyanlarında, şikayetçi olup katılma taleplerini bildirmelerine karşın, katılma hususunda bir karar verilmemiş ise de, CMK'nın 237/2. maddesi gereğince, müştekilerin davaya katılmasına, vekilin de katılanlar vekili olarak kabulüne karar verilerek ve temyizin kapsamının, sanıkların, katılan ...’a karşı konut dokunulmazlığının ihlali ve hakaret suçlarından kurulan hükümler ile sanıklar ... ve ...’ın katılan ...’e karşı kasten yaralama, hakaret, konut dokunulmazlığının ihlali ve tehdit suçlarından verilen hükümlere ilişkin olduğu belirlenerek, dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre, hüküm fıkrasında “müşteki ... ” yerine “müşteki ...” yazılmasının mahallinde düzeltilebilir maddi hata niteliğinde olduğu anlaşılmakla, yapılan incelemede,
A-Sanıklar ... ve ...’ın mağdur ...’e karşı konut dokunulmazlığının ihlali, tehdit ve kasten yaralama suçlarından ve sanıkların, katılan ...’a karşı konut dokunulmazlığının ihlali suçundan verilen beraat hükümlerinin temyiz incelemesinde;
Eylemlere ve yükletilen suçlara yönelik, katılanlar ... ve ... vekilinin temyiz iddiaları yerinde görülmediğinden, tebliğnameye kısmen uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA,
B- Sanıklar hakkında hakaret suçundan kurulan hükümlerin temyizinde;
5237 sayılı TCK'nın 129/3. maddesi uyarınca hakaretin karşılıklı olarak işlendiğinin kabul edilmesi halinde, 5271 sayılı CMK'nın 223/4. maddesi gereğince “ceza verilmesine yer olmadığına” karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, “ceza vermekten vazgeçilmesine” şeklinde karar verilmesi,
Kanuna aykırı, katılanlar ... ve ... vekilinin temyiz iddiaları yerinde görüldüğünden bu nedenle HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi uyarınca bu aykırılık, yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bulunduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktasının; tebliğnameye uygun olarak, hükümden “ceza vermekten vazgeçilmesine” ibaresinin çıkartılıp yerine “ceza verilmesine yer olmadığına” ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan HÜKÜMLERİN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 13/04/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.